ผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะตั้งคำถามกับคนรักว่า ทำไมเธอถึงรักฉัน หรือ เธอรักฉันที่ตรงไหน

ผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนกัน เธอเพียรถามคนรักของเธอว่า "ทำไมเธอถึงรักฉัน"
>คนรักของเธอบอกว่า "ตอบไม่ได้ "

เธอจึงถามว่า ทำไมตอบไม่ได้
คนรักของเพื่อนของเธอยังตอบได้เลยว่ารักเพื่อนของเธอเพราะเหตุผลอะไร
ที่ตอบไม่ได้เพราะไม่รักเธอจริงใช่ไหม

คนรักของเธอจึงตอบไปว่า เขาหาเหตุผลไม่ได้
>เธอเสียใจและต่อว่าเขาไปว่าไม่ได้รักเธอจริง

ชายคนรักจึงตอบไปว่า ที่เขารักเธอ เพราะเธอมีหน้าตาที่สวยงาม
>ที่เขารักเธอ เพราะเธอมีเสียงที่ไพเราะ
>ที่เขารักเธอ เพราะเธอมีน้ำใจโอบอ้อมอารีต่อคนรอบข้าง
>และเขารักเธอ ที่ทุกๆ movement ของเธอ
ฝ่ายหญิงก็สบายใจที่ทราบเหตุผลและยุติการคุยเรื่องนี้ไป


ต่อมา ฝ่ายหญิงเกิดอุบัติเหตุขึ้น
บนโต๊ะหัวเตียงของเธอมีจดหมายฉบับหนึ่งวางไว้ เธอเปิดอ่านดู

ในจดหมายมีใจความว่า

"สุดที่รักของผม คุณเคยถามผมว่าผมรักคุณเพราะอะไร
ผมตอบคุณว่า
ที่ผมรักคุณเพราะคุณมีหน้าตาที่สวยงาม
แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว ผมคงรักคุณต่อไปไม่ได้

ที่ผมรักคุณ เพราะคุณมีเสียงที่ไพเราะ 
แต่ตอนนี้คุณไม่สามารถจะเอ่ยเอื้อนเสียงที่ไพเราะเช่นเดิมได้ ผมคงรักคุณต่อไปไม่ได้

ที่ผมรักคุณ เพราะคุณมีน้ำใจโอบอ้อมอารีต่อคนรอบข้าง
แต่ตอนนี้คุณไม่สามารถจะแสดงน้ำใจต่อใครได้อีก ผมคงรักคุณต่อไปไม่ได้

และที่ผมรักคุณ เพราะทุกๆ movement ของคุณ ก็คงไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว

เพราะคุณไม่สามารถเคลื่อนไหวไปไหนได้ และผมคงไม่รักคุณ

นี่คือสิ่งที่ผมอยากให้คุณรับรู้มาตลอด
สิ่งที่คุณเพียรถามเกี่ยวกับเหตุผลในความรักของผม

ถ้าเหตุผลทั้งหมดนั้น หมายถึงความรัก
ตอนนี้ผมจึงไม่รักคุณแล้ว........แต่ความรักไม่ต้องการเหตุผล

เหตุผลทั้งหมดไม่ใช่ความรัก ผมรักคุณที่ทั้งหมดของความเป็นคุณ
รักที่หัวใจและความคิดของคุณ

อย่าเพียรพยายามถามเหตุผลของความรักของผมอีกเลย
เพราะผมรักคุณด้วยทั้งหมดของหัวใจของผม"

                                                                                               "วัฒน์"

Advertisement