โกรธไปไย เหตุอันใดไยเล่าเรายังโกรธ รู้ทุกข์โทษเร่าร้อนนอนหวั่นไหว คนยังโกรธท่านว่าเอาแต่ใจ รับไม่ได้คนอื่นขืนขัดคำ คิดหวังไว้ให้เขาเหมือนเราคิด ลองพินิจตรองดูก็น่าขำ เขาต้องรู้สินะว่าควรทำ ไยไม่จำอย่างนี้ที่ต้องการ โอ้ไม่เป็นเช่นหวังพังสลาย เขาทำลายไมตรีให้ร้าวฉาน ต้องทนทุกข์ท้อแท้ทรมาน ที่เคยหวานขมไปไม่เหลือเลย ยอมรับกันเสียทีจะดีไหม เรื่องของใจ เราเขาสุดเฉลย แตกต่างกันมาก่อนสิ่งคุ้นเคย ย่อมเปิดเผยออกมาไม่ว่ากัน ต่างพื้นเพที่มาอย่ายึดถือ เพียงใจซื่อจริงใจไม่หุนหัน อย่าคิดเปลี่ยนเขาอื่นสารพัน เพื่อเรานั้นถูกใจใช่เรื่องดี เพิ่มเมตตาเข้าใจใช่ขึ้งโกรธ อย่าเพ่งโทษใส่ความหยามศักดิ์ศรี เราก็จิตเขาก็ใจคิดตรองซี ล้วนน้องพี่ร่วมทุกข์สุขเวียนวน............ ขอบคุณบทความจากธรรมะไทย(ป้ากันนา)

Advertisement