เป็นบัณฑิตจิตต้องมั่นคง ในแต่ละวันนั้นเราต้องอบรมจิตของเราให้ตั้งอยู่ในกองกุศลอยู่เสมอ ยิ่งเป็นปุถุชนด้วยแล้วยิ่งต้องหมั่นนึกน้อมยินดีอยู่ในทาน ศีล ภาวนา ทั้งก่อนปฏิบัติ กำลังปฏิบัติ และหลังปฏิบัติทาน ศีล ภาวนานั้น ๆ จิตเราจะได้มีปีติสุขเกิดขึ้น เพราะกุศลมันให้ผลเป็นสุข ถ้าเรามีปีติสุขในธรรม นั่นย่อมแสดงว่าจิตของเราเป็นกุศลอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น กุศลนั้นว่ากล่าวว่าน้อยนะ เพราะเวลาให้ผลคราใด กุศลให้ผลเป็นสุขแก่เราในทุกภพทุกชาติ      นักภาวนาทั้งหลายซึ่งมาปฏิบัติธรรมกันในเดือนนี้ยิ่งต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ ฌานและปัญญาญาณที่ได้แล้วยิ่งต้องระมัดระวังรักษาเป็นพิเศษ อย่าให้เสื่อมจากความดี เจริญอรหัตตมัคคเอาไว้เนือง ๆ ไม่ง่อนแง่นไม่คลอนแคลน มีตบะมั่นคง จิตไม่ฟุบลงด้วยอำนาจของความเกียจคร้าน และจิตนั้นไม่ฟูขึ้นด้วยอำนาจยั่วยวนของกิเลส จิตอย่างนี้เรียกว่าจิตที่มั่นคง       ความโศกทั้งหลาย ย่อมไม่มีแก่ผู้มีจิตมั่นคง ไม่ประมาท เป็นมุนี ผู้ศึกษาในทางแห่งมโนปฏิบัติ ผู้คงที่ สงบระงับแล้ว มีสติในกาลทุกเมื่อ      เพราะฉันประมาท ทุกข์อันไม่น่ายินดี ย่อมครอบงำคนผู้ประมาท โดยความเป็นของน่ายินดี      เพราะฉันประมาท ทุกข์อันไม่น่ารัก ย่อมครอบงำคนผู้ประมาท โดยความเป็นของน่ารัก      เพราะฉันประมาท ทุกข์อันเร่าร้อน ย่อมครอบงำคนผู้ประมาท โดยความเป็นสุข ที่มา : ปฏิบัติธรรมรำลึก มาฆะบูชา

Advertisement