๐ ครูผู้ให้ นิรันดร์ ที่ฉันเห็น  แม้ครูเป็น เรือจ้าง ดังเปรียบเปรย
ครูผู้ให้ ไม่หวัง อย่างใดเลย  ใช่เฉยเมย เฝ้าดู อยู่ห่างห่าง

๐ ครูผู้ให้ หน้าที่ แสนมีเกียรติ  ถึงใครเกียจ เฉียดครู แค่เรือจ้าง
แต่ให้รู้ คุณครู ผู้ชี้ทาง   ให้สว่าง รู้แจ้ง แห่งชีวิต

๐ ครูผู้ให้ ไม่หวัง ยังประโยชน์  ลำเอียงโทษ หรือไร ไม่สักนิด
แค่เพียงหวัง ทางถูก ให้ลูกศิษย์  ไม่เป็นพิษ เป็นภัย ในสังคม

๐ วันใดครู ไม่อยู่ ดูเศร้าสร้อย  แต่เด็กน้อย คอยครู อยู่น่าชม
โรงเรียนดัน ถูกเผา แสนเศร้าตรม  เหลือชื่นชม สิ่งใด ให้ชื่นบาน

๐ เด็กโรงเรียน มีครู ดูสมบูรณ์  มาสิ้นสูญ ครูโดน โจรสังหาร
อาคารเรียน ที่เห็น เป็นเหมือนบ้าน  เป็นเถ้าถ่าน เมื่อมาร มันมาเผา

๐ องค์ประกอบ สำคัญ การศึกษา  ผู้ลอบฆ่า เผาบ้าง ช่างโง่เขลา
หนังสือเรียน กลายเป็นเชื้อ เหลือแต่เสา ไม่เหลือเงา คุณครู ดูเศร้าใจ

๐ รอเมื่อใด เรื่องจบ ได้พบแสง  ความรุนแรง สิ้นสุด หยุดฆ่าได้
เรื่องคิดเผา เหมือนเผาป่า ก็หาไม่  ลูกหลานไทย ได้ครูดี มีที่เรียน

๐ อนาคต ของชาติ มิอาจทิ้ง  ให้รู้จริง พื้นฐาน ทั้งอ่านเขียน
ครูผู้สอน ให้ศิษย์ มีความเพียร  จึงขอเปลี่ยน "ครูไทย" ใช่เรือจ้าง