เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับสามีของดิฉันเองค่ะ...เขาเล่าให้ฟังเมื่อตอนแต่งงานกันใหม่ๆ เขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนเรียนจบปริญญาตรีใหม่ๆ และกำลังจะไปศึกษาต่อต่างประเทศ แต่เกิดป่วยหนักขึ้นมาเสียก่อน จนต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล ไม่ทราบว่าป่วยเป็นโรคอะไร เพราะแม้กระทั่งหมอก็หาสาเหตุไม่พบ ตอนแรกหมอวินิจฉัยว่าเป็นโรคกระเพราะ แต่พอตรวจอย่างละเอียดด้วยการส่องกล้องเข้าไปดู ปรากฏว่าไม่ใช่โรคกระเพาะ รักษาไปรักษามาจนกระทั่งเป็นเวลาหลายเดือน ก็มีอาการบวมไปทั้งตัว มีอาการชักบ่อยมาก จนต้องให้ออกซิเจนช่วยในการหายใจ

มีอยู่วันหนึ่ง เวลาประมาณหกโมงเย็น เกิดอาการชักขึ้นมาอย่างรุนแรงจนถึงสลบ หัวใจหยุดเต้น หมอต้องเข้ามาช่วยปั๊มหัวใจอยู่ตลอดเพื่อยื้อชีวิต หัวใจเต้นขึ้นมาใหม่ แต่ก็อ่อนกำลังลงทุกที จนหมอบอกว่าให้ทำใจเขาจะอยู่ได้ไม่นานแล้ว พ่อแม่และพี่น้องก็คอยอยู่ดูใจเขาในเวลาสุดท้ายของชีวิต แม่ได้นั่งอยู่ข้างเตียงลูกชายตั้งแต่หัวค่ำ จนกระทั่งถึงตีสี่ ปรากฏว่าเห็นลูกชาย มีอาการผวาเฮือกทั้งตัว ปากก็ตะโกนว่า "ช่วยด้วยๆ ๆ ๆ" แล้วก็ฟื้นขึ้นมา พอฟื้นขึ้นมาได้ก็ขอธูปจากแม่ บอกว่าผมจะบนบวชพระ 7 วัน ถ้าหายจากโรคนี้ แม่ก็ไปหาธูปมาให้

หลังจากนั้นรู้สึกว่า อาการป่วยที่เป็นอยู่กลับดีขึ้นอย่างน่าประหลาด อาการที่เคยชักอยู่บ่อยๆ ก็หายไป จนกระทั่งร่างกายแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาได้เล่าเหตุการณ์ในช่วงที่ได้สลบเกือบตายไปแล้ว ให้ญาติๆ ฟังว่า ได้เดินไปตามถนนไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นถนนอะไร แต่เห็นมีคนมากมายเดินตามกันไป จนกระทั่งไปถึงสวนแห่งหนึ่งมีไม้ดอก ไม้ผลเต็มไปหมด สวยงามมาก มีผู้ชายสองคนไม่ใส่เสื้อ คนหนึ่งนุ่งผ้าหยักรั้งสีแดง ส่วนอีกคนหนึ่งนุ่งผ้าหยักรั้งสีเขียว เข้ามาเชิญให้เข้าไปพักในสวน และจากนั้นก็นำเอาอาหารคาว หวาน มาให้กิน

เมื่อเขากินจนอิ่มแล้ว ก็มีคนมาเชิญให้เขาไปอาบน้ำอาบท่าเสียก่อน แล้วจะได้ไปอยู่ด้วยกัน บอกว่า "รอมาตั้งนานแล้ว" เขาถูกพาไปที่สระน้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งสระน้ำนี้มีความใสเหมือนแก้ว ริมสระประดับด้วยแก้วเป็นประกายรอบสระ และมีดอกไม่นานาพันธุ์สองข้างทางเดินที่จะลงสระน้ำนั้น ดอกไม้มีกลิ่นหอมมาก อบอวลไปทั่วบริเวณ และมีชายหญิงจำนวนมากมายหลายคนกำลังเล่นน้ำอยู่ในสระนั้นอย่างสนุกสนาน

ขณะที่เขากำลังเดินจะไปอาบน้ำในสระนั้น ก็ปรากฏว่ามีพระพุทธรูปองค์ใหญ่มาก มีสีทองเหลืองอร่ามไปทั้งองค์ลอยเข้ามาอย่างรวดเร็วเหมือนจะปะทะตัวเขา จนเขาตกใจกลัวสุดขีด แล้วร้อง "ช่วยด้วยๆ ๆ ๆ" พร้อมกับฟื้นขึ้นมา จึงรีบขอธูปจากแม่และบนบานต่อพระพุทธรูปที่เห็นว่า จะขอบวช 7 วัน หากหายจากโรคที่เป็นอยู่ เป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ เพราะเมื่อเขาฟื้นขึ้นมาแล้ว ปรากฏว่าอาการจากโรคที่เป็นอยู่ก็ดีขึ้นเป็นลำดับ จนกระทั่งร่างกายเป็นปกติ สมบูรณ์ดีทุกอย่าง เขาจึงทำตามคำบนบานที่ได้ให้ไว้ คือ บวชพระเป็นเวลา 7 วัน