ระหว่างวันที่ ๒๒-๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๑ ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปศึกษาดูงานที่กรุงปักกิ่ง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ร่วมกับคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้ไปดูการจัดการศึกษาของโรงเรียนที่จีนแล้วก็ทึ่งเหมือนกันที่เขาสามารถบริหารจัดการการศึกษาได้ดี ไม่ว่าจะเป็นด้านอาคารสถานที่ที่สะอาด หมดจด(หรือว่าอากาศหนาวเด็กจึงไม่มีเวลาออกมาเพ่นพ่านทำสกปรกก็ไม่รู้) เด็กกล้าแสดงออกต่อหน้าชาวต่างชาติ(หรือเขาจะเตี๊ยมกันก่อน) สนามกีฬาที่มาตรฐาน ห้องประชุมที่ไฮเทคโนโลยี ครูมีผลงาน(คล้ายบ้านเรา) การเดินทางของคนปักกิ่งที่ใช้จักรยานและรถขนส่งมวลชนเป็นหลัก ไม่มีรถซิ่ง/รถมอเตอร์ไซด์มาก่อความรำคาญ หรือทำให้จราจรติดขัด นับว่าเขาบังคับใช้กฏหมายได้เคร่งครัดมาก ตำรวจก็ไม่ค่อยมี

สถานที่ท่องเที่ยว ซึ่งเป็นมรดกโลกเขาจะรักษาไว้อย่างเคร่งครัด นำมาหารายได้เข้าประเทศในทุกวิถีทาง(ไม่มีของฟรีในปักกิ่ง และจีน) มีเจ้าหน้าที่มาดูแลไม่ให้พ่อค้าเร่(ผี) มายุ่งกับนักท่องเที่ยว ให้คำแนะนำนักท่องเที่ยวเมื่อมีปัญหา เขาคิดเสมอว่าคนที่มาบ้านเขาคือคนที่จะนำเงินทองมาให้เขา(ไม่มากก็น้อย) แต่เสียอย่างเดียวว่าเขายิ้มไม่เป็นเหมือนคนไทย เสียดายที่ของดีๆ ที่เรามีเรานำมาขายไม่ได้ เพราะเรามัวแต่ไปคิดอย่างอื่นมากกว่า  

Advertisement