เชื่อว่าเรื่องราวแบบนี้มีเกิดขึ้นหลายๆที่ หลายๆสถาบันที่พบเจอ อาจเพราะว่าเป็นครูมาหลายปี จึงได้พบเห็นลูกศิษย์ลูกหา หลากหลายรูปแบบก็เป็นได้ ลูกศิษย์ดี เราก็ไม่เหนื่อย แต่ถ้าเจอแบบมีปัญหา เราเป็นครูก็ต้องแก้ไขโดยเร่งด่วนเป็นเรื่องปกติ...ถึงแม้จะเหนื่อยเราก็ต้องยอมทน เพื่อเห็นเยาวชนของชาติเป็นคนดีในสังคมต่อไป แต่อย่างไรก็ลองมาดูว่านักเรียนที่คุณครูสอนอยู่มีปัญหาเหล่านี้กันบ้างไหม?และแก้ไขกันอย่างไร? นะคะ              

                  เรื่องระหว่าง  ศิษย์ กับ ครู

             ขึ้นชื่อว่า ครู...ทุกสิ่งทุกอย่างที่นำถ่ายทอดสู่ศิษย์  ล้วนแล้วเป็นแบบอย่างที่ดี  ที่พึงนำไปปฏิบัติทั้งสิ้น   หลายๆคนคงเคยได้ยินคำที่ว่า   ครู คือ แม่พิมพ์ ........ และอีกหลายๆคนที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูที่ดีเป็นแม่พิมพ์ที่ดี  เพื่อจะได้เห็นศิษย์ได้ดีตาม....เพราะเขาเหล่านั้นถอดแบบ แม่พิมพ์ จากครู.....

            ชีวิตของอาชีพครู ดูเหมือนจะเป็นการครองชีวิต ดำเนินชีวิตที่จะต้องพิเศษ ต่างจากอาชีพอื่นมากมายหลายอย่าง   เริ่มจากการวางตัว คำว่า ครู   จะทำให้ครูทุกคนพึงสำเหนียกได้ดีในคำ คำนี้ โดยเฉพาะในการแสดงออกถึงกิริยาท่าทาง   อารมณ์   บุคลิก   การแต่งกาย ทรงผม  สีผม การพูด และภูมิปัญญาความรู้  ซึ่งจะต้องถูกมองในภาพรวม...ให้คนทั่วไปดูออก ว่า...คนคนนี้  ต้องเป็น  ครู

            ศิษย์ที่ดีจะต้องมีครูดี  ครูคือผู้ถ่ายทอดความรู้ ครูคือผู้ให้  ครูคือผู้เสียสละ ครูคือ

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีมีความพร้อมที่จะให้ศิษย์....ศิษย์วันวาน.....ศิษย์วันนี้.....และศิษย์วันหน้า

ความผูกพันระหว่างศิษย์กับครูย่อมต่างกันตามวันเวลา...ถ้าเปรียบเทียบกับทุกวันนี้จะเห็นได้ว่าในอดีต..นักเรียนว่านอนสอนง่าย  ครูสอน  ครูพูด  ครูบอก   ครูเตือน  นักเรียนจะเชื่อ

ทำตามที่สำคัญศิษย์สมัยนั้นจะใกล้ชิดครู เสนอตัวช่วยงานครูไม่หลบเลี่ยง ไม่ลืมพระคุณครู กิริยามารยาทนิ่มนวลรู้จักกาลเทศะ ทำความเคารพเมื่อเดินผ่าน  แต่งกายถูกระเบียบเรียบร้อย  

 ทรงผมสั้นแบบนักเรียนที่ถูกต้อง ดูแล้วงามน่ารักมาก..สมวัยเรียน!

แต่ทุกวันนี้....มีนักเรียนบางคนที่มีพฤติกรรมแปลกๆซึ่งชวนให้น่าศึกษาเรื่องราวยิ่งนัก

ว่าอะไรที่ทำให้เขาเป็นเช่นนั้น...หรือว่าสังคมที่เปลี่ยนไป....หรือว่าวัตถุเจริญมากขึ้น...

แปลกว่าจิตใจคนไม่เจริญตาม ขาดคุณธรรม-จริยธรรม  ขาดวินัย.....ทำตามใจตัวเองมากขึ้น เช่น มาโรงเรียนสายประจำ...แต่งตัวไม่ถูกระเบียบปล่อยเสื้อลอยชาย....ออกนอกบริเวณโรงเรียนประจำ....หนีเรียนประจำ...หลบเรียนไปเล่นเกมประจำ.....เดินผ่านครูบาอาจารย์ไม่ทำความเคารพ( แทบเดินชนไหล่)...พูดจาแข็งกระด้างไม่มีหางเสียงกับครู...ไม่เชื่อฟังครูสอน...คิดว่าตัวเองเก่งแล้วรู้แล้ว..คบเพื่อนต่างเพศไม่อยู่ในขอบเขต..ใช้เงินฟุ่มเฟือย..แต่งหน้าทาปากมาโรงเรียน..ตบตีแย่งผู้ชายกันอย่างไม่ละอายใจ...ทำตัวตามแฟชั่นทันสมัย....โดยไม่คำนึงถึงสถานภาพตนเองว่าเป็นนักเรียน....บางคนเป็นลูกของพ่อ-แม่ที่มาจากครอบครัวยากจน  ก็มักจะลืมคิดคำนึงว่า.... กว่าพ่อ-แม่ จะหาเงินมาได้แทบเลือดตากระเด็น...หรือคบเพื่อนไม่ดีติดยาเสพติด...เป็นต้น  ฯลฯ.........

มีพฤติกรรมขาดคุณธรรม-จริยธรรม เช่น ..ทานขนมไม่ทิ้งลงขยะ...เก็บสิ่งของได้ไม่นำส่งคืน....ลักขโมยสิ่งของเพื่อน...หมดชั่วโมงเรียนไม่ทำความสะอาด....ไม่รู้จักกาลเทศะ...

 สิ่งที่เกิดขึ้นกับนักเรียนดังกล่าวมา ทำให้เกิดปัญหาอันใหญ่หลวงในสถาบันการศึกษา ว่าด้วยระเบียบวินัยการปกครอง เพราะปัญหาทั้งหลายทั้งปวงนั้น  มักจะมาจากพฤติกรรมการกระทำ

ที่ถูกใจ  แต่ไม่ถูกต้อง ....ลองนึกภาพนักเรียนในอนาคต...ว่าส่วนที่เคยเกิดปัญหาในยุคนี้แล้วยุคหน้าจะไม่ยิ่งกว่านี้หรือ...?

Advertisement