ศูนย์รวมความคิด ความรู้ ประสบการณ์ ของคุณครู สมาชิกเว็บไซต์ ครูบ้านนอก.คอม ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ตั้งใจทำเพื่อสังคมครับ เจ้าของโพสต์นี้ จงจิตร แก้วพา จากจังหวัด อุบลราชธานี

สร้างความสงบสยบวันว้าวุ่น....

โพสต์เมื่อวันที่ : 19 พ.ย. 2551 IP : เปิดอ่าน : 6423 ครั้ง คะแนนของ BLOG นี้ (36.00%-5 ผู้โหวต) ☰แชร์เลย >         Tweet ไม่พลาดข่าวการศึกษา ครูบ้านนอก Line Official กดเพิ่มเพื่อนเลย Advertisement

.....

เคยรู้สึกไหมว่าเวลาระบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ผู้อื่นรับฟัง
ความรู้สึกต่างๆ ที่ประสบในเหตุการณ์นั้น
เหมือนจะปะทุและรุนแรงขึ้นมาใหม่
ไม่ต่างจากย้อนเวลากลับไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นอีกครั้ง...
ลองดูใหม่...
ครั้งต่อไปหากต้องบรรยายความรู้สึก
สมมุติตัวเองเป็นเพียงผู้รับฟังคนหนึ่ง
อารมณ์ความรู้สึกเป็นของคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเรา
เราเป็นทั้งคนเล่าและคนรับฟังในเวลาเดียวกัน
ลองคิดว่าอารมณ์เหล่านั้นมีเหตุ...มีผล...หรือไม่
อารมณ์ใดเกินพอดี.. อารมณ์ใด..สมเหตุ..สมผล
ปลดปล่อยอารมณ์..ทีละอารมณ์...
ไม่มีความจำเป็นใดๆ
ที่จะเก็บกั้นอารมณ์ใด...แม้แต่อารมณ์เดียว...ไว้ในใจ
ปลดปล่อยอารมณ์... ปลดปล่อยตัวเอง...ไปพร้อมๆ กัน
ขอบคุณ ปรัชญาวีร์....บ้านใส่ใจ