เมื่อ“ครูบ้านนอก”ขอมีหรือขอเลื่อนวิทยฐานะ...ทุกๆ ฝ่ายก็มีแต่ได้กับได้มิใช่หรือ???

         ก็จะไม่ให้พูดอย่างนั้นได้อย่างไรเพราะเป็นการพัฒนาที่จะเกิดผลกับบุคคลหลายฝ่าย  เช่น  ถ้าไม่โกหกตัวเองจนเกินไปได้ตัวแรกก็คือ ตัวครูเองได้(ข้อนี้สำคัญมาก)  ตัวต่อมาเด็กก็ได้เพราะครูจะต้องมีการพัฒนา  มีการใช้สื่อ/นวัตกรรมที่จะส่งเสริมให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้  ได้ต่อมาอีกก็คือการศึกษาของชาติโดยรวม  จากตรงนี้จะเห็นได้ว่า “ไม่มีใครเสีย” ก็ถึงได้บอกว่ามีแต่ได้กับได้         ทางตรงข้ามเมื่อครูพัฒนาผลงานทางวิชาการแล้วส่งเข้ารับการประเมินจะเพื่อขอมีหรือขอเลื่อนวิทยฐานะก็ตามที  ถ้าผลงานไม่ได้รับการอนุมัติ  ไม่ผ่านหรือที่เรียกแบบบัวช้ำน้ำขุ่นคือ “ตก”  (เหมือนกับที่เป็นกระแสข่าวอยู่ ณ เวลานี้)ตรงนี้แหละครับคุณผู้อ่าน  เสียแน่ๆ เสียตัวแรกก็คือคุณครูผู้นั้นจะ “เสียขวัญ”  “เสียดาย”  “เสียกำลังใจ” หรืออาจจะเลยเถิดไปจนถึง “เสียหน้า” ด้วยก็เป็นได้  เมื่อครูเสียหลายสิ่งหลายอย่างขนาดนี้ผมมีความคิดว่าก็คงไม่มีจิตใจที่จะพัฒนาเด็กเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นแน่แท้...เพื่อนครูบ้านนอกทุกคนครับ...รวมทั้งครูในเมืองด้วยนั่นแหละนะ  ถ้าเราจะล้มเพราะก้าวไปข้างหน้า  ผมว่ามันยังดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่นะครับ... สู้ใหม่...พัฒนางานใหม่ครับคุณครู  ถ้ายังไม่รู้  ไม่ชัดเจน  เราก็ถามเพื่อนเราที่เขารู้ก็ได้นี่...ขอแค่มีความพยายามเท่านั้น  คิดเสียว่า “อุปสรรคคือความสำเร็จที่ปลอมตัวมา”   และความสดใสมักจะมาหลังเมฆหมอกเสมอ...ครับ  ...ผมคนนึงแหละที่ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนครูทุกคน

ผลงานทางวิชาการที่เหมาะสำหรับครูเราที่จะใช้พัฒนาตนเองทั้งเพื่อการขอมี...ขอเลื่อนวิทยฐานะ  หรือเพื่อพัฒนาการศึกษาของชาติก็ตามที  ที่เห็นว่าน่าจะง่ายและตรงกับคุณครูทุกคน...ย้ำว่า “ทุกคน” เพราะเป็นสิ่งที่จะต้องมี  ต้องจัดหา  จัดเตรียมอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอยู่แล้ว  เช่น  เอกสารประกอบการจัดการเรียนรู้  หรือที่เมื่อก่อนเรียกว่าเอกสารประกอบการสอนนั่นแหละ...ถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะทำยังไง  ก็ลองนึกถึงเอกสารประกอบการสอนทางไกลของ มสธ.ก็แล้วกัน  ชัดเจนดีเพราะจะประกอบไปทั้ง ใบความรู้     แบบทดสอบก่อนเรียน หลังเรียน  แบบฝึก  แบบฝึกหัด  เนื้อหา  โดยจัดเป็นหน่วยๆ ไป ทั้งนี้เราก็มาหาแนวทางปรับให้มันเข้ากับยุคสมัย  เข้ากับตัวเราเอง  เข้ากับบริบทของโรงเรียน   และที่สำคัญในการทำผลงานทางวิชาการนั้นสิ่งที่จะทิ้งไม่ได้เลยก็คือ “แผนการจัดการเรียนรู้”  ถึงแม้ว่าจะไม่นับให้เป็นผลงานทางวิชาการก็ตามที  เพราะแผนการจัดการเรียนรู้จะเป็นตัวชี้หรือแสดงให้เห็นถึงอะไรต่อมิอะไรหลายๆ อย่าง  เป็นต้นว่า  แสดงให้เห็นถึงเทคนิควิธีการในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้  การใช้สื่อ/นวัตกรรม  การวัดและประเมินผล  ผลงานทางวิชาการมันก็จะออกมาจากส่วนที่ขีดเส้นใต้นี่หละครับ  ทีนี้เราค่อยมาเลือกว่าจะทำผลงานลักษณะใดจึงจะเหมาะกับเราซึ่งจะเป็นผู้ทำ  เหมาะกับเด็กที่จะเป็นผู้ใช้  เหมาะสมกับวัยของเด็ก  และเหมาะสมกับธรรมชาติวิชานั้นๆ

        ถึงตรงนี้แล้วผู้อ่านคงมองเห็นลางๆ แล้วนะครับ  ทีนี้ถ้าอยากให้มันชัดขึ้นก็เปิดหลักสูตร  เปิดคู่มือการจัดการเรียนรู้ในกลุ่มสาระที่คุณครูสอน  ไล่เรียงไปในรายละเอียดของแต่ละสาระที่อธิบายไว้  ก็น่าจะมองเห็น “งาน” ที่จะทำเป็นผลงานทางวิชาการแล้วนะครับ

        เอาเป็นว่าตรงนี้ถือเป็น...ภาคที่ 1 ก็แล้วกันเน๊าะ...แล้วโอกาสหน้าจะมาใหม่  หรือว่าคุณครูคนใดอยากจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็ยินดีครับ…หรือจะอ่านบทความจาก Blog ด้านซ้ายมือไปพลางๆ ก่อนก็ได้นะ

ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อนครูผู้ร่วมอาชีพทุกคน

        นายสุทธิพร  คล้ายเมืองปัก

        โรงเรียนบ้านไพล  สพท.นครราชสีมา เขต 7

โทรศัพท์ 084-0396633    

E-mail มาคุยกันได้ที่     Klaymuangpak@hotmail.com

***********************************************************

Advertisement