ศูนย์รวมความคิด ความรู้ ประสบการณ์ ของคุณครู สมาชิกเว็บไซต์ ครูบ้านนอก.คอม ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ตั้งใจทำเพื่อสังคมครับ เจ้าของโพสต์นี้ นิศารัตน์ มางิ้ว จากจังหวัด น่าน

ภาษาอังกฤษ ฉบับ ฮาเรือแตก (ตอนแรก)

โพสต์เมื่อวันที่ : 18 ก.ย. 2551 IP : เปิดอ่าน : 6396 ครั้ง คะแนนของ BLOG นี้ (40.00%-5 ผู้โหวต) ☰แชร์เลย >         Tweet ไม่พลาดข่าวการศึกษา ครูบ้านนอก Line Official กดเพิ่มเพื่อนเลย Advertisement

.....

ภาษาอังกฤษ ฉบับ ฮาเรือแตก (ตอนแรก)

อันเป็นเพราะว่าเรือต้องวิ่ง อยู่ต่างประเทศเป็นเวลานาน กว่าจะเข้าไทยก็อีกหลายเดือน
จึงเป็นเทศการโชว์เก๋า เพื่อสร้างความประทับใจแก่นายประจำเรือ ในการคัดตัว มาเป็น
นรฝ(นักเรียนฝึกนายประจำเรือ) ลูกเรือทั้งที่มีเกรด และไร้สถาบัน ทั้งที่มาแบบเย็นละกลม
ชงกาแฟเช้าละแก้ว นั่งอ่านหนังสือเดินเรือ หัดใช้เคอม หรือ แวะเวียนมาถามคำถามที่ดูฉลาดๆ เป็นต้น

แต่อย่างนึงที่ทำได้ง่าย แต่ยากที่จะถูก นั้นคือ ภาษาอังกฤษ ผมจึงต้องผจญ กับศัทพ์แสงแปลกๆ
ชนิดเข้าขั้นขนหัวลุกทีเดียว ตอนนั้นเรือผมจอดทอดสมออยู่ เพื่อรอนำร่อง
ก็มีเจ้าหน้าที่ทั้งหญิงชายขึ้นมาบนเรือเพื่อทำพิธีการเข้าเมืองในห้องเมส(เป็นห้องกินข้าวห้องพักผ่อนดูห
นัง(โป๊) กินข้าว รับแขก รวมความแล้ว เอนกประสงค์) เสร็จตอนเที่ยงพอดี เอกสารกองพะเนินเทินทึก
ได้หายออกไปจากโต๊ะ แทนที่ด้วย ข้าว และแกงเครื่องในเป็ด
เสร็จสรรพเรียบร้อยก็ออกมานั่งรอเรือเล็กรับไปฝั่ง พวกนายประจำเรืออาวุโสก็แยกย้ายกันไปทำงานที่ค้างอยู่
(นอน) ผู้ช่วยก็ขึ้นไป แสตน์บาย วิทยุเผื่อนำร่องจะเรียกมา ผมเองก็เข้าห้องเล่นเกมส์เคารท์เตอร์
พอดีโดนท่านรองใช้ 4 8 ยิงเข้าแสกหน้า รมณ์เสียหน่อยๆ เลยเดินออกมาท้ายเรือชั้นบน สูบบุหรี่แก้บ้า
แล้วผมก็เห็น เจ้าหน้าที่ผู้หญิงทำท่า ปวดท้องอย่างแรง จนตัวงอ เจ้าหน้าที่ผู้ชาย
ก็มีอาการไม่แต่ต่างกัน ผมเลยวิ่งลงไปดู กลับกลายเป็นว่าได้ยินเสียงก๊ากกก สนั่น ผมยัง งงๆ เลยถามกุ๊ก
ว่าเกิดรัยขึ้น แล้วกับข้าวเย็นหละ ยังไม่ทำอีกเดี่ยวกัปตันก็เฉ่งเอาหรอก เค้าบอกว่า
ก็มันดันถามไอ้น้อยอะดี่ ว่าที่กินเข้าไปคือ อะไรมันอร่อยดี ไอ้น้อยมันก็บอกไป เท่านั้นเอง
ก็เป็นอย่างที่ต้นหนเห็นอะครับ ผมก็ปรี่เข้าไปหา ไอ้น้อย ตัวต้นเรื่อง โธ่พี่หนก๊อ ภาษาผมอะแป๊ะ แหม๋
ก็ลงทุนย่อตัวทำเข่าคู้ งอมือท้าวสะเอว เดินเป็ดๆร้อง ก๊าบๆ มันก็ยังไม่เข้าใจ ขนาดผมอามือชี้ไปที่พุง
มันก็ยังส่ายหัว ด้วยปัญญาบรรเจิด

ผมก็บอกมันว่า "เอ็นจิ้น เดอะเอ็นจิ้นอินไซด์ดั๊ก"

เท่านั้นเองมันก็ได้ผลอย่างที่พี่เห็นน่านแหละ

พี่กุ๊ก ก็เสริมมาว่า ก็เพราะมันเนี่ยแหละผมเลยไม่กล้าทำกับข้าวเย็นเลย ก็เพราะไอ้ห่าน้อยเนี่ยแหละ
ก็จะไม่ให้เก็บได้งัย


เย็นนี้ผมทำ ต้มตัวเดียวอันเดียวหมู

เดี่ยวไอ้ห้าร้อยนั้น มันก็ควักออกมาให้ดูหรอก

โอ้เวรกำ ข้าวเย็นตรูจะเสร๊จมะเนี่ยเห้อ