ด้วยเพราะคนตระหนักคิด  จิตวุ่นวายกับเรื่องราวของอดีต...ผูกติดใจจนเนิ่นนานมา หลากหลายเรื่องที่ทำให้ชีวิตได้รับข้อคิด เมื่อมีโอกาสได้อ่านคำประพันธ์หนึ่งจึงขออนุญาตนำมาฝากทุกคน เป็นแง่คิดที่ทำให้คิดได้ดีบ้างพอควร อดีตที่ดีเก็บเป็นความทรงจำที่งดงาม  ...มีคุณค่า...ในความรู้สึกตราบที่เรายังมีชีวิต เก็บเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต ให้คิดดี ทำดี หวังเพียงว่าคุณประโยชน์จากบทกลอนนี้ จะช่วยให้ทุกคนปล่อยวาง คิดใหม่ ทำใหม่ ให้ชีวิตก้าวเดินไป ข้างหน้าอย่างมีคุณค่าและมีสุขตลอดไป ....

    วันหนึ่งวันนี้คือชีวิต    
วันที่เรามีสิทธิ์จะใช้สอย
วันวานผ่านผันไปไม่หันคอย  
วันพรุ่งล่องลอยเหมือนสายลม
    อย่าฝันถึงสิ่งชอบเหนือขอบฟ้า  
จงพอใจสิ่งตรงหน้าสง่าสม
โลกเราไม่หยุดนิ่งทั้งกล้งกลม  
วางอารมณ์หยุดนิ่งไม่กลิ้งตาม
    วันนี้ เดี๋ยวนี้คือชีวิต    
เรามีสิทธิ์สะสางและสร้างสรรค์
วันวานผ่านแล้วก็แล้วกัน  
วันพรุ่งแคะขี้ฟันไม่ทันมา
    วันนี้ เดี๋ยวนี้สิดีแน่    
เป็นของแท้กว่าสิ่งใดที่ในหล้า
สรรพสิ่งสรรพสัตว์อุบัติมา  
มีเวลาแค่ "วันนี้" ดีจริงเอย

ขอขอบคุณผู้มอบสิ่งดี ๆ ค่ะ(ท่านจันทร์.  อย่าจมกับอดีต(ธรรมะบรรณาการจากวัดป่าบ้านพันลำ จ.หนองคาย) ปีที่ 7/3 มีนาคม 2552.

       เราต่างเกิดในโลกใบเดียวกัน วิถีชีวิตแตกต่างกัน  ความรู้สึกนึกคิดแตกต่างกัน หากเรายอมรับในความต่าง ให้เป็นกฎเกณฑ์ เป็นระเบียบของสังคมที่คนส่วนใหญ่ยอมรับ อย่าขัดแย้ง อย่าเอาชนะ เพียงเพราะ ยึดตัวตนของเราเกินไป ให้อภัย และทุกสิ่งจะดีตามมา ...

           ด้วยจิตห่วงใย

Advertisement