ทาน...ความเห็นแก่ตัว

การให้ทานเพื่อละความเห็นแก่ตัว คนเราถ้าเห็นแก่ตัว...ไม่สบายนะ เห็นแก่ตัวแล้วไม่ค่อยสบาย แต่คน ชอบจะเห็นแก่ตัวหลาย จะไม่รู้สึกในตัวเจ้าของ จะรู้ได้ในเวลาไหน รู้ ได้ในเวลาเราหิวอาหารมาก็ได้ แอปเปิ้ลผลหนึ่งขนาดนี้ ลูกหนึ่งขนาด นี้ เราจะแบ่งคนแบ่งให้เพื่อนนะ คิดแล้วคิดอีก อยากจะให้เพื่อนก็อยาก จะให้แต่ว่าจะเอาลูกเล็กๆให้ จะเอาลูกใหญ่ให้ แหม!มันเสียดายเหลือ เกิน คิดยากลำบากนะ เอาไปๆให้เพื่อนๆลูกน้อยๆลูกเล็ก เราเอาลูก ใหญ่แบบนี้ ความเห็นแก่ตัวชนิดนี้อันหนึ่ง แต่คนไม่ค่อยจะเห็น เคยมี ไหม เคยมีไหม นี้การทรมานจิตนะ มันอยากให้เขาลูกเล็กๆ อุตส่าห์บังคับเอาลูกใหญ่ให้เพื่อนไปเลย แล้ว มันก็หาย ให้แล้วก็เลิก สบายนะ ต้องการทรมานจิตแบบนี้ ต้องบังคับ จิตให้มันรู้จัก ให้มันละ ไม่ให้มันเห็นแก่ตัว ที่เราให้คนอื่นเราก็สบายหรอก ที่เราไม่ให้ จะให้ลูกไหนหนอ ลำบาก เหลือเกินนะ ถ้าตัดให้ลูกใหญ่ก็จะเสียใจนิดหน่อย แล้วก็ตกลงให้เขา แล้ว นี้เรียกว่า การทรมานจิตในทางที่ถูก นี้ได้มาจากไหน ได้มาจาก อาตมานี่เอง มันเป็นอย่างนั้น ถ้าเราทำอย่างนี้ได้ เรียกว่าเราชนะตัวเองนะ ถ้าเราทำไม่ได้ก็เรียกว่า แพ้ตัวเอง เห็นแก่ตัวเรื่อยๆไป อันนี้มันก็เป็นเหตุอย่างนี้ มีไหม ในใจ มีอย่างนั้นไหม นี้อันหนึ่งเป็นสาเหตุที่เรียกว่า ถ้าเราปล่อยเรามีความ เห็นแก่ตัว อันนี้ก็เป็นกิเลสอันหนึ่งเหมือนกัน ทางพระท่านว่าการให้ทาน การให้ความสุขคนอื่นอันนี้เป็นเหตุที่ช่วย ช่วยให้ชำระความสกปรกใน ใจของเราได้ จะต้องให้เป็นคนมีจิตใจอย่างนี้ นี่ให้พิจารณาอย่างนี้ อันนี้ประการหนึ่งควรให้มีในใจของเรา ไม่ใช่บางคนเห็นว่าอันนี้ก็ เบียดเบียนตัวเองสิ ไม่ใช่เบียดเบียนตัว เบียดเบียนกิเลสต่างหากเล่า ทำให้ตัวมันดีขึ้นมา ให้กิเลสมันหายไป บางคนจะเข้าใจอย่างนี้ก็เบียด เบียนตัวสิ เบียดเบียนเจ้าของ ไม่ใช่ นั่นเบียดเบียนกิเลส กิเลสเหมือนแมว ถ้าให้กินตามใจก็ยิ่งมาเรื่อยๆ อีกวันหนึ่งมันกวน นักไม่ต้องให้อาหารมันเลย มันจะมากี่วัน มาร้องแง้วๆ สองวันก็หนี กิเลสไม่ชอบเราแล้ว เราก็จะได้สบายต่อไป ทำให้กิเลสกลัวเรา อย่า ทำให้เรากลัวกิเลส ให้กิเลสกลัวเรา...นี่พูดให้เห็นธรรมในปัจจุบันใน ใจเราอย่างนี้ ธรรมะของพระพุทธเจ้าของเราอยู่ในธรรมที่ควรรู้ควรเห็น ในใจของ เราเป็นอย่างนี้ พูดแล้วบางทีก็รู้ได้ทุกคนเห็นทุกคน ไม่ใช่อยู่ในตำรา ลึกๆไม่ต้องไปเรียนให้มันมาก พิจารณาเดี๋ยวนี้ตรงนี้ก็เห็นที่อาตมา พูดอยู่เห็นอยู่ทุกคน เพราะว่ามันมีอยู่ในใจทุกคน มันมีกิเลส ทุกคน ใช่ไหม ถ้าดูได้อย่างนี้ก็มีกิเลสทุกคน อย่างนี้ นี่เราไม่ต้องเลี้ยงกิเลส ไว้ ให้รู้จักกิเลสอย่าให้มากวนเรา อย่างนี้ อันนี้เป็นอันหนึ่ง...ฯ ~หลวงปู่ชา สุภทฺโท~ ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์

Advertisement