เนื้อเพลง สะพานรักสารสิน

เป็นตำนาน เล่าขานผ่านมานมนาน บอกลูกหลานรุ่นหลังฟังให้ดี
เรื่องความรัก ความโศรก โสภาโสภี จบลงที่ความโศกเศร้า
ของชายหนุ่มหญิงสาว รักกันมาหลายปี เป็นความรักคงที่และมั่นคง
น้องเป็นครู พี่เป็นเพียงคนขับรถจน ๆ จะขยันและอดทนเพื่อเธอนั้น

เหนื่อยเพียงไหน ทนเฝ้าทำเพื่อเธอทุกอย่าง สิ่งใดขวาง ฉันจะพร้อมสู้ไป
มีความฝันเป็นพลังเพื่อเธอยิ่งใหญ่ จะก้าวไปพร้อมกับเธอผู้เดียว

แล้วที่สุดเมื่อคราวมรสุมผ่านมา พ่อแม่จ๋าโปรดเห็นใจข้าที
รักกันอยู่พรากกัน แยกกันช้ำชีวี เกิดเป็นคนชาตินี้มีแต่ซวย
น้องโดนเฆี่ยน น้ำตาไหลนองสองแก้ม เหมือนมีดแทงเฉือนกลางใจพี่
เพราะความจนจึงต้องเจ็บ แค้นใจเหลือที่ จบแค่นี้ลาทีความระทม

และสุดท้ายความเป็นคนก็มาถึงที่สุด แสนรันทดเกิดมาชาตินี้
ผ้าขาวม้าพันผูก พร้อมใจน้องพี่ ฝากกายพลี ใต้สะพานรัก สารสิน...

ย้อนมาสู่ ผู้คนในยุคปัจจุบัน คนเรานั้นมีแต่ความหลอกลวง
สวมหน้ากากเข้าหา ใช้ปัญญาเข้าข่ม รักระทม ไม่มีความแน่นอน
เป็นคนจน แต่ไม่จนจิตใจ มีความรักมอบให้แก่คนทุกคน
ช่วยกันเถิดเพื่อพี่น้องและคนจน ๆ ผู้ที่ทุกข์ทนคือความรักที่แน่นอน

*
น้ำยังไหลไป ใครเขาก็กล่าวขาน เหมือนเป็นตำนาน บอกลูกหลานถึงความรักที่ผ่านมา...
ฟ้ามีแสงดาว คนเล่าขานกันมา ความรักและน้ำตา บอกตำนานสะพานรักสารสิน...