ทางเดินแห่งรัก

บางคนหาผู้ร่วมเดินทาง

ก่อนที่จะเข้ามาในเส้นทางสายนี้ แต่พอเจอทางแยกกับเดินไปคนละทาง

บางคนอาจเดินคนเดียวมาหลายปี

โดยคิดว่าฉันสามารถเดินได้ หกล้มก็ลุกเองได้ ดีกว่ามีคนเดินด้วยแล้วต้องมาแยกทางกันทีหลัง

จะมีสักกี่คนบนโลกใบนี้

ที่ผ่านเส้นทางสายนี้โดยไม่มีอุปสรรค โดยไม่เคยหกล้ม ไม่เคยสะดุดหินก้อนใหญ่น้อย ที่คอยเป็นเครื่องบั่นทอนกำลังใจในการไปถึงปลายทางของเส้นทางนี้

ชอบมากกับท่อนหนึ่งของบทเพลงที่บอกว่า.....

"...ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา และปฏิเสธ ที่จะท้อใจ ยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป ยังพอใจที่จะตามค้นหา

ว่าคนดีๆที่มีรักจริง อยู่ที่ไหน คอยที่จะเจอเขา แม้ไม่รู้ เมื่อไหร่..."

หากวันนึงที่พบเจอ
ถึงแม้หากว่าคนนั้นยังไม่สามารถร่วมเดินทางด้วยกันได้ในตอนนี้ อย่างน้อยเราก็ยังยินดีที่จะเดินตามไปห่างๆ เพื่อให้รู้ว่า

แม้วันนึงที่เขาคิดว่าไม่เหลือใคร

ถ้าได้หันหลังมามอง จะเห็นว่ายังมีใครอีกคนที่พร้อมจะเดินคู่กันไป รอเพียงแค่เค้าหันมา และหยุดรอ เพื่อให้เดินไปพร้อมกัน บนทางเดินแห่งรัก