ดอกลั่นทมที่สวยงามที่สุด อยู่ที่เกาะสีชัง...

ผมอยู่ในพระจุฑาธุชราชสถานหรือวังเก่าในสมัยรัชกาลที่ 5 บนเกาะสีชัง ท่ามกลางดอกไม้สีขาว “วังลั่นทม” คือชื่อที่ตั้งให้สถานที่ที่ผมชอบมากที่สุดของเกาะ  ช่วงเวลาที่อยู่ที่เกาะสีชัง 3 วัน 2 คืน ผมเข้ามาเดินเที่ยวที่นี่ทุกวัน  บางวันก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกจากนั่งเล่นริมทะเลรับลมเย็นๆ ที่พัดเอาไออากาศร้อนๆ ออกไป

ถ้าพูดถึงสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของเกาะสีชัง คนส่วนใหญ่ต้องคิดถึงดอกลั่นทม  เพราะที่เกาะแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นลั่นทม โดยเฉพาะที่พระจุฑาธุชราชสถาน  ที่มีลั่นทมโบราณอายุนับ 100 ปีอยู่มากมาย  โดยลั่นทมเริ่มปลูกที่วังนี่เมื่อราว 100 ปีก่อน หลังจากนั้นก็มีการปลูกไปทั่วเกาะ  แต่ลั่นทมที่ปลูกใหม่นั้นส่วนใหญ่เป็นคนละพันธุ์กับลั่นทมดั้งเดิมที่วัง ซึ่งเราคุ้นกับชื่อลีลาวดีกันมากกว่า 

ช่วงฤดูร้อนเช่นนี้ ลั่นทมบานเต็มต้นและร่วงหล่นเต็มพื้น ผมเดินไปตามบันไดเก่า ที่ทอดลงมาถึงริมหาด ผ่านพื้นทางเดินโรยด้วยกรวด เข้าไปในร่มเงาลั่นทมที่มีดอกสีขาวเต็มต้น  ดอกลั่นทมที่ตกอยู่ตามพื้นช่วยแต่งเติมให้พื้นสวยยิ่งขึ้น  ทางเดินเลาะไปตามริมฝั่งทะเลที่มีลักษณะเป็นโขดหินต่อไปยังเนินเขา และเลี้ยวไปยังลานกว้างที่มีสิ่งก่อสร้างแบบเก่าที่สวยคลาสิกปลูกอยู่

ลานลั่นทมที่อยู่ระหว่างเรือนผ่องศรีกับเรือนอภิรมย์เป็นมุมหนึ่งที่สวยที่สุดในวัง แนวต้นลั่นทมขนาดใหญ่แผ่นกิ่งยื่นออกมาในสนามหญ้า ดอกสีขาวที่ร่วงหล่นลงมา ช่วยแซมหญ้าสีเขียวได้ดี

ผมรู้สึกว่าดอกลั่นทมงดงามเมื่อมันอยู่บนพื้นมากกว่าอยู่บนต้น มันอาจเป็นดอกไม้ที่งามได้ด้วยตัวมันเอง  หรือว่าเพราะการที่มันอยู่บนต้นทำให้มันดูหม่นมากกว่างดงาม เพราะต้นลั่นทมไม่ใช่ต้นที่ดูสวยงามเท่าไรนัก กิ่งก้านลำต้นออกจะดูดหงิกงอ คล้ายต้นไม้ในภาพยนตร์สยองขวัญด้วยซ้ำ

แถมบรรยากาศของบ่ายวันนี้ที่ท้องฟ้าปิด ไม่มีแสงแดดส่องลงมาเท่าไร ทำให้รอบๆ วัง แลดูเหงาเศร้า  ผมคิดว่าถ้าใครมาที่นี่คนเดียวในช่วงที่ผิดหวังกับชีวิตหรือความรัก บรรยากาศแบบนี้คงทำให้จิตใจหดหู่เพิ่มขึ้น  

วังเก่าวันนี้ไร้ผู้คน ฟ้าทึมเทาอับแสง ลั่นทมโศกเศร้าดูระทม ดอกสีขาวหมดแรงร่วงหล่นจากต้น... บรรยากาศแบบนี้ ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

โชคดีที่ตอนนั้นใจของผมไม่ได้อยู่ในช่วงของความเหงาหรือเศร้า จึงไม่ได้ทำให้รู้สึกหดหู่มากนัก  ผมเดินผ่านเนินและบันไดขึ้นไปเรื่อยๆ หยุดดูบรรยากาศรอบตัว  ชั่วขณะหนึ่ง ผมคิดว่าที่นี่แม้จะดูหมองเศร้าแต่ก็มีความสงบแฝงอยู่  ส่วนดอกลั่นทมแม้จะร่วงหล่น แต่ก็ยังผลิบานอยู่ไม่ใช่เหรอ

บางครั้งบรรยากาศเหงาๆ เศร้าๆ ก็ชวนให้เรามีความสุขได้เหมือนกัน...

วันรุ่งขึ้นผมกลับมาที่วังอีกครั้ง วันนี้ฟ้าใสไร้เมฆ แสงแดดส่องลงมาทั่ววัง  บรรยากาศบริเวณลานหญ้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง สถานที่เดิม เวลาเปลี่ยน แค่มีแสงสว่างส่องลงมาเท่านั้น บริเวณนี้ก็ดูสดใส ไม่เศร้าหมองขึ้นมาได้

แต่เราไม่สามารถบังคับแสงอาทิตย์ให้ส่องแสงลงมาได้ยามที่เราทุกข์  สิ่งที่เราพอบังคับได้คงมีเพียงแค่ใจเท่านั้น  เราจึงต้องพยายามทำใจยอมรับภาพเหงาเศร้า ไม่ปล่อยให้อารมณ์ไหลไปตามสิ่งที่เห็น  และเมื่อนั้นใจของเราจะส่องแสงสว่างออกมาสดใสกว่าแสงอาทิตย์เสียด้วยซ้ำ

เช่นเดียวกับชื่อของลั่นทมที่ฟังดูระทมทุกข์ และเป็นชื่อที่คนเชื่อกันว่าไม่เป็นมงคล จนเชื่อกันว่าเป็นต้นไม้ที่ไม่ควรปลูกในบ้าน เพราะจะนำความทุกข์เข้ามา  จนมีการเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นลีลาวดีเพื่อให้เป็นมงคล

ผมมองลีลาวดี แต่ใจก็ยังรู้สึกว่ามันก็เป็นลั่นทมดอกเดิม  ไม่ว่าชื่อจะทุกข์ระทมหรือดูไพเราะงดงาม  ดอกลั่นทมก็ยังเป็นดอกไม้ที่สวยงามเหมือนเดิม เราต่างหากที่ปรุงแต่ง และยึดติดไปเอง 

จิตใจเราก็เช่นกันไม่ใช่เหรอ ใจดวงเดิม อยู่ที่ว่าจะมองเห็น คิด เชื่อ และรู้สึกอย่างไร...

--------------------------------------------------------------------------

ลั่นทมแห่งสีชัง
ฟุตบาทของถนนอัษฎางค์ ถนนสายหลักของเกาะสีชังที่มุ่งหน้าไปพระจุฑาธุชราชสถาน  เรียงรายไปด้วยต้นลั่นทมที่ปลูกใหม่ นอกจากนี้ที่พื้นฟุตบาท ยังมีดอกลั่นทมของจริงที่เคลือบไว้ฝังอยู่ด้วย นับเป็นฟุตบาทที่มีเอกลักษณ์มาก

เกาะสีชังมีลั่นทมอยูหลายชนิดที่มีดอกสวยงามแตกต่างกัน ทั้งขาว เหลือง ชมพู แบบในกลม ใบแหลม ใบซ้อน  ซึ่งผมเองก็ไม่รู้จักชื่อของแต่ละชนิด