เมื่อเกิดปัญหาให้ทำ ๓ ขั้นตอนนี้  ถ้าฝึกบ่อยๆจนชำนาญยิ่งดี

 ขั้นที่ ๑  กำหนดสติ  ตั้งสติ คือ รู้ตัวว่าจิตใจของเรากำลังทุกข์ หงุดหงิด กระวนกระวาย ประหม่า ตกใจ กลัว ฯลฯ  รู้ตัวว่าตัวเองอยู่ในสิ่งแวดล้อม  สถานการณ์  ปัญหาใด และมีสติ คือนึกขึ้นได้ว่าเราต้องตั้งต้นด้วย ๒ ส.  คือ  สงบ  สว่าง

ขั้นที่ ๒  ก่อสมาธิ(สงบ)  รีบเบรกความทุกข์ อย่าเพิ่งผลีผลามลนลาน  แก้ปัญหาด้วยอารมณ์  หยุดกิเลิศ  ทำใจให้สงบ  ด้วยการดูลมหายใจเข้า-ออก ของตนเอง จากนั้นตั้งจิตเป็นสมาธิ คือ รวมจิตเป็นหนึ่งเดียว  ไม่ห่วงสิ่งใด ไม่คิดสิ่งใด ให้คิดแต่คำสั้นๆ สองพยางค์ว่าพุธโธ ๆๆๆ นาน ๓๐  นาที(ตามแต่โอกาสและความชำนาญ)

ขั้นที่ ๓  เกิดปัญญา (สว่าง)  เป็นผลจากขั้นที่ ๒ คือเกิดความสว่าง รวมกับฐานข้อความรู้ ทักษะ ประสบการณ์  ชีวิตที่สั่งสมมาในชาตินี้และชาติก่อน  จึงเจอทางออกจากปัญหาได้ด้วยหลักธรรม

ยิ่งทำยิ่งเชี่ยวชาญ        เจอทางออกในพริบตา

การรู้พุทธศาสนา             เป็นต้นกล้าปัญญาจริงๆ