คาร์ล แพนซ์แรม (carl Panzram) .....ฆาตกรใจสัตว์โหดสะท้านโลก 294 คน

คาร์ลเป็นฆาตกรคนดังระดับโลกในช่วงต้นๆ สตวรรษที่ 20 ความชั่วช้าสามานย์นั้นโหดเหี้ยมเกินจะนึกได้ว่าโลกนี้มีมนุษย์สุดชั่วผู้นี้อยู่

เบาะๆ จากอดีตถึงปัจจุบัน แค่สังหารคนทั่วไป และคดีข่มขื่นร่วมรักชายด้วยกันก็ปาไปกว่า 1,000 คน แถมตอนอยู่ในคุกก็ยังดีผู้คุมจนตายอีกนับว่าไม่ธรรมดาเลยสำหรับฆาตกรใจสัตว์ผู้นี้

แม้ว่าฆาตกรสัตว์สัตว์ผู้นี้จะถูกแขวนคอไปนานแล้วหลายปี แต่กระนั้นความชั่วของเขายังมีคนจดจำ น่าศึกษา สำหรับนักอาชญาวิทยาไม่น้อย

ประวัติชั่วๆ นั้นมีอยู่ว่า....................

คาร์ล แพนซ์แรม เกิดวันที่ 28 เดือน 6 ค.ศ.1891 เป็นบุตรชายของครอบครัวอพยพชาวเยอรมันที่เดินทางมาเสี่ยงโชคที่อเมริกา แม้ไม่มีรายงานว่าบิดาของคาร์ลนั้นประสพความสำเร็จในดินแดนอเมริกามากน้อยเพียงใด แต่คาร์ลในวัยเด็กนั้นเป็นเด็กนิสัยเสีย ค่อนข้างโหดเหี้ยมเกินเด็กธรรมดา

เพียงอายุ 11 เท่านั้น คาร์ลก็ได้บ้านแห่งใหม่คือสถานดัดสันดารเยาว์ชน และที่แห่งนี้ยิ่งเพิ่มความโหดร้ายและความทุกข์ทรมานใจแสนสาหัสจากน้ำมือของผู้คุมและรุ่นพี่ที่กักขังในบ้านใหม่แห่งนั้น

การถูกข่มขื่น การถูกทุบตี การทีมีบรรยากาศแวดล้อมที่มีแต่สิ่งเลวร้ายต่างๆ นาๆ ทำให้คาร์ลคิดว่าชีวิตมนุษย์ไม่แตกต่างกับสัตว์มากนัก สิ่งเหล่านี้ยิ่งนานวัน ยิ่งหล่อหลอมจิตใจและร่างกายที่อุดมความชั่วร้ายเป็นต้นมา

เมื่อคาร์ล อายุ 12 ขวบ เขาก็หลบหนีสถานดัดสันดาน และใช้ชีวิตเรร่อนไปตามยถากรรมเรื่อยมา โดยเดินทางแบบโบกรถบรรทุกค้นโน้น คันนี้ ไปไหน ต่อไหน แบบไม่มีจุดหมาย และถ้าคนขับรถบรรทุกเผลอเขาก็ฉวยหยิบหรือลักเล็กขโมยน้อยแบบไม่รู้สึกผิด เพราะเขาคิดว่าสิ่งนี้ทำเพื่ออยู่รอด

ต่อมา คาร์ล ถูกข่มขื่นโดยชาย 4 คน ในขณะเรร่อนไปตามถนน และนี้เองที่ทำให้คาร์ลมีความคิดว่า “กำลังคือสิ่งที่ถูกต้อง”

เมื่อคาร์ลอายุ 14 ขวบ คาร์ลยิ่งชั่วนักเข้าไปอีก โดยการทำอาชีพผิดกฎหมาย ไม่ว่าคบค้าคนคุก แก๊งเดนข้างถนน โดยทำกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ เช่น ปล้น ข่มขื่น และวางเพลิง เพื่อให้ได้เงินมาใช้แบบนิด ๆ หน่อยๆ

ปี ค.ศ. 1906 คาร์ลเข้าไปสมัครเป็นทหารในกองทัพอเมริกา แต่ฝึกได้แค่เดือนเดียวก็ถูกขังคุกทหารเพราะกระทำผิดต่อกองทัพอย่างร้ายแรง คาร์ลถูกจำคุก 3 ปีเต็มๆ

เมื่อคาร์ลอายุ 17-18 ปี คาร์ลได้รับอิสระจากคุกทหาร หลังจากออกจากคุก คาร์ลท่องเที่ยวไปเรื่อยในประเทศรอบๆ อเมริกา ไม่ว่าจะเป็น เม็กซิโก ปานามา คอสตาริก้า

ความเจนจัดในด้านความชั่วร้ายและความรู้จากประเทศต่างๆ ในประเทศอเมริกาที่ไม่มีระบบการจับกุมที่ดีพอ ทำให้คาร์ลเริ่มก่ออาชญากรรมและทำชั่วมากมายในช่วงนั้นเอง

เริ่มจากปี ค.ศ. 1920 คาร์ลมีอายุ 28 ปี ช่วงนั้นเขาสามารถหาเงินจากการทำผิดกฎหมายได้ก้อนหนึ่ง มาซื้อเรือยอร์ช ด้วยความที่เป็นคนกว้างขวาง สามารถใช้คารมล่อชายหนุ่มล้ำๆ ร่างกายกำยำมาร่วมเดินทางกับเขาแบบกลาสีลูกเรือ

เมื่อลูกเรือเผลอ เด็กหนุ่มๆ จะถูกคาร์ลข่มขื่นทางประตูหลังจากโหดร้าย แต่ถ้าลูกเรือคนไหนที่ไม่ยอมให้เล่นประตูหลัง สิ่งที่ตามมาคือ โหด ทารูณ และ ฆ่า ตามแบบที่เขาถนัด

เมื่อเรือยอร์ชของคาร์ลเดินทางท่องทะเลไปจนถึงด้านตะวันตกของทวีปแอฟริกา คาร์ลก็ลงมือฆ่าชายฉกรรจ์ไป 6 คนรวด ในขณะที่พาพวกเขาออกไปล่าจระเข้

การสังหารคนครึ่งโหล ทำให้คาร์ลต้องระเห็จออกจากน่านน้ำของแอฟริกาตะวันตกและมุ่งกลับไปสหรัฐอเมริกาอีกครั้ง

พอถึงอเมริกา คาร์ลกลับรู้สึกหงุดหงิดใจมากกว่าสงบ ด้วยอารมณ์เดือด และวิญญาณนักฆ่า ทำให้เขาสนองตัณหาด้วยการเป็นฆาตกรต่อเนื่องในที่สุด

และแล้วก็เกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องจำนวนมากมายในช่วงเวลานั้น

คาร์ลฆ่าคนและก่อคดีอีกไม่น้อย แต่แล้วในที่สุดในปี ค.ศ. 1923 คาร์ลอายุ 31 ปี ก็ถูกตำรวจจับได้ในขณะก่อคดีย่องเบา ส่งผลให้ติดคุกในที่สุด โดยไม่สืบให้ละเอียดสักนิด ว่าก่อนหน้านี้เขาทำผิดอะไรไว้บ้าง

ระหว่างอยู่ในคุก คาร์ลก็ไม่พ้นเรื่องกาม เพราะมีอยู่บ่อยๆ ที่เขาร่วมรสร่วมรักไม้ป่าเดียวกัน เสมือนกับว่าเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตเขาไปแล้ว

คาร์ลถูกปล่อยตัวเป็นอิสระจากคุกเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1928

ในระหว่างเป็นอิสระนั้น คาร์ลเป็นชายหนุ่มวัยฉรรจ์เมื่ออายุ 36 ปี เต็ม แต่เขาเป็นอิสระไม่นานแค่ 36 วัน ก็ถูกจับเข้าคุกที่วอชิงตันอีก เพราะที่ตำรวจทางวอชิงตันสงสัยว่าเขาเป็นฆาตกรฆ่าคนตาย

จนเรียกได้ว่าชีวิตนอกคุกมันไม่เหมาะกับคาร์ลเสียแล้ว

ระหว่างถูกขังอยู่ในคุกที่วอชิงตัน คาร์ลต่อสู้คดีไปตามเรื่อง แบบว่าแก้ตัวน้ำขุ่นๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาแก้ตัวต่อศาลว่า “ชาติพันธุ์มนุษย์น่ะ สมควรที่จะถูกกวาดล้างเสียที่ และผม(คาร์ล)ก็ยินดีเหลือเกินที่จะทำหน้าที่กำจัดชาติพันธุ์มนุษย์อย่างถึงที่สุดและเต็มความสามารถมากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้”

คำให้การบ้าๆ บอๆ ทำให้คณะลูกขุนและผู้พิพากษาถึงกับอึ้ง แต่กระนั้นคาร์ลก็ได้รับโทษถูกจำคุกถึง 25 ปีเต็ม เท่านั้น

แต่ในช่วงที่เพิ่มรับโทษหลังคำพิพากษาไปได้ไม่กี่เดือนคาร์ลก็ก่อเหตุอีกเมื่อเขาจับไม้กระบองฟาดกระหน่ำสังหารผู้คุมคนหนึ่งในเรือนจำ Washington District Jail จนผู้คุมคนนั้นตายคาไม้กระบอง

และนั้นเองที่เป็นเหตุให้คาร์ลได้รับโทษประหารชีวิตให้พ้นๆ จากโลกไป เมื่อวันที่ 5 กันยายน ค.ศ. 1928 ด้วยการแขวนคอ

ว่ากันว่าก่อนถูกแขวนคอให้ตาย คาร์ลถูกผู้คุมในคุกยำจนร่างกายน่วมไปหมด จนเกือบปางตาย

ถือว่าเป็นการแก้แค้นแทนเพื่อนผู้คุมที่ทำให้คาร์ลกระอักเลือดสุด ๆ

เมื่อถึงวาระสุดท้ายบนตะแลงแกง คาร์ลพูดคำสุดท้ายแก่เพชฌฆาตที่ทำหน้าที่แขวนคอเขาอย่างสุดโมโหว่า “เร็วๆ สิว่ะไอ้เพชฌฆาตบ้านนอก รีบๆ แขวนคอกรูซะ ถ้ามิ่งมัวแต่งุ่มง่ามอยู่ เดี๋ยวกรูออกไปรัดคอคนตายห่-อีกโหลหรอก เอาซิวะ แขวนคอกรูซะ เร็วๆ ด้วย”

เป็นอันจบชีวิตฆาตกรเกย์อีกคนหนึ่งในที่สุด

แม้คาร์ลจะตายไปนานแล้ว แต่กระนั้นคาร์ลก็ยังอุตสาห์ถ่ายทอดความชั่วร้ายทั้งหมดที่ทำลงไปให้ เฮ็นรี่ เจ เลสเซอร์ พัศดีเรือนจำวัย 27 ปี ให้นำชีวประวัติเขาเอาไปเรียบเรียงเป็นหนังสือชื่อ Killer: A Journal of Murder ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายกันตั้งแต่ปี ค.ศ. 1970 (33 ปี ก่อน)

จนกลายเป็นหนังสือในตำนานในที่สุด