ภาพยนตร์ที่มาพร้อมกับความบันเทิงเต็มรูปแบบ แต่ก็มีข้อสติเตือนใจเสมอว่าโลกที่เราใช้อย่างฟุ่มเฟือยอยู่ทุกวันก็มีวันหมดอายุลงได้ แม้จะมีคำเตือนล่วงหน้ามากมายจะมาจากคำทำนายของชาวมายันหรือใครๆก็ตาม แต่การทำร้ายโลกก็ยังไม่จบสิ้น เพราะปรัชญาใหญ่ของทุนนิยมก็คือปลาใหญ่กินปลาเล็ก ใครแข็งแรงกว่า(เรื่องทุน)ย่ิอมอยู่รอด น่าตลกที่ภาพยนตร์จงใจล้อเลียนระบบประชาธิปไตยที่ถูกแสร้งให้เป็นระบบที่ทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน แต่เมื่อถึงคราวหายนะของโลก ระบบที่ว่าไม่ได้หาได้มีความสำคัญ แต่เป็นว่าใครจ่ายค่าอยู่รอดได้สูงก็เป็นมนุษย์ที่อาจจะรอดพ้นภัยได้ ซึ่งต่างจากในเรื่อง Deep Impact ที่ใช้การสุ่มคนเพื่อถูกคัดเลือกให้ดำรงอยู่ แต่ใน 2012 ก็จงใจสร้างประเด็นของทุนนิยมขึ้นมา เพื่อชี้ให้เห็นบทสรุปแห่งคุณธรรมว่ามนุษย์ถ้าจะรอดผ่านไปสู่ยุคใหม่ได้โดยไม่เริ่มที่จะปกป้องเผ่าพันธุ์เดียวกัน สุดท้ายมนุษย์ก็ไม่รอดพ้นจากการสังหารกันเองอยู่ดี บางทีบททดสอบปี 2012 อาจจะไกลตัวไปหน่อย เพราะประเทศไทยก็เจอบททดสอบนี้อยู่เช่นกัน แต่ไม่ใช่หายนะทางธรรมชาติหรืออะไร แต่เป็นหายนะที่เกิดจากทุนมากที่สุดที่ไปอยู่กับคนโง่ที่สุดที่ประเทศไทยเคยมีมา คนที่คนเกือบค่อนประเทศกลับไปยกย่องว่าฉลาด สร้างตัวจนร่ำรวย แต่จริงๆแล้วน่าจะเป็นคนที่โง่ที่สุด ไม่โง่ได้อย่างไรร่ำรวยเงินทองมากมายแต่ไร้ความสุข และพยายามจะทำลายความสุขคนอื่นอีกด้วย เข้าทำนองคนโง่อยู่เฉยๆไม่มีภัยแต่โง่แล้วขยันจะอันตราย แต่โง่แล้วเสือกมีทุนมากมายแถมยังขยันสร้างความวุ่นวาย  ประเทศจะสงบสุขได้อย่างไร บางทีบททดสอบของมวลมนุษย์อาจไม่ใช่หายนะตามคำทำนาย แต่เป็นภัยจากมนุษย์ด้วยกันเอง เพราะถ้ามนุษย์เอื้อเฟ้อดูแลกันต่อให้ภัยอันตรายใหญ่สักเพียงใด สติปัญญาคนเป็นหลายพันล้านคนก็คงผ่านพ้นไปได้ แต่ถ้ามนุษย์เลือกที่จะใช้ปรัชญาตะวันตกหรือทุนนิยมตามที่หลายๆคนเทิดทูน แม้จะผ่านหายนะครั้งร้่ายแรงไปได้ แต่มนุษย์ที่มีทุนมากมายเหล่านั้นหาใช่คนที่แข็งแรงสุดที่จะอยู่รอดในโลกใบใหม่ได้ เพราะขาดจิตวิญญาณที่จะอยู่ร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่นอย่างชัดเจน เพราะโลกใบเดิมที่หมดอายุลงไปอาจจะใช้ทุนเป็นพระเจ้า แต่โลกใบใหม่ทุนคงเป็นแค่เศษกระดาษกองหนึ่ง