มองกระทงลับหายกับสายน้ำ

.

ฝากความช้ำคำลวงจงล่วงหาย

.

จันทร์กระจ่างพร่างฟ้าดาราพราย

.

โปรดโอบกายแทนรักที่จากลา

.

.

ฝากความช้ำกล้ำกลืนในคืนเก่า

.

ฝากความเศร้าร้าวไหวในห่วงหา

.

ฝากรำพันรันทดหยดน้ำตา

.

แม่คงคาจงปัดเป่าความเศร้าไป

.

.

ให้จมหายกับสายน้ำที่เชี่ยวกราก

.

ความพลัดพรากจงจากไปในชลใส

.

ขอลาทีกับความช้ำย่ำหัวใจ

.

เป็นคนใหม่วันนี้ไม่มีเธอ

.

.

ขอความเย็นชุ่มฉ่ำจากลำน้ำ

.

ดับความช้ำระกำไปคลายหมองเหม่อ

.

ความเศร้าหมองครองใจอย่าได้เจอ

.

เลิกพลั้งเผลออาวรณ์ตอนลำพัง

.

.

อยู่อย่างคนสิ้นรักเลิกภักดิ์หา

.

ฝากธาราพัดสิ้นถิ่นความหลัง

.

ฝังอาวรณ์รอนร้าวคราวเขาชัง

.

ให้ธารารินหลั่งฝังระทม

.

.

.

.

คิดหาเพลงที่เกี่ยวกับน้ำและความเศร้า

.

เพื่อจะนำมาประกอบกับกลอน

.

ก็นึกไปถึงเพลงดังในยุคอดึต

.

ที่เคยได้ยินได้ฟังเมื่อตอนเด็กๆ ดังมากเพลงนี้

.

ผู้ประพันธ์เพลงคือ ครูพยงค์ มุกดา ศิลปินแห่งชาติ

.

เพลงต้นฉบับ ขับร้องโดย คุณรุ่งฤดี แพ่งผ่องใส

.

แต่ในเอนทรี่นี้ ขอเป็นศิลปิน

.

อรวี สัจจานนท์

.

มาฟังเพลงดังในอดึต กันอีกสักเพลง

.

.

.