เบญจศีล  เบญจกรรม  เบญจธรรม ”

ยอสิบนิ้วประนมก้มเหนือเศียร    ทั้งธูปเทียนเซ่นไหว้มาลัยหอม

ตั้งจิตมั่นศรัทธานพประนอม             เพื่อเก็บออม  ศรัทธา  บารมี

         อัญเชิญศีลทั้งห้าประดับจิต           ให้สถิตพำนักเป็นศักดิ์ศรี

พร้อมน้อมนำทำตนเป็นคนดี             ขอให้มีเคียงคู่อยู่กับตัว

ศีลข้อหนึ่งปาณาห้ามฆ่าสัตว์      อย่าผูกมัดความชั่วร้ายมาใส่หัว

ก่อนคิดทำเตือนใจให้เกรงกลัว           เป็นกรรมชั่วติดตัวไปให้มืดมน

จะส่งผลเจ็บไข้โรคร้ายทั่ว            ทั้งมืดมัวตัวตกต่ำกรรมส่งผล

อายุสั้นหมองไหม้ทำร้ายตน                   ต้องทุกข์ทนเวรกรรมนั้นตามทัน

ขอให้มีดวงจิตคิดเมตตา             กรุณาเป็นคุณอย่าหุนหัน

เอื้ออาทรทุกทุกสัตว์อัศจรรย์            ให้มุ่งมั่นเมตตาการุณคน

อทินนาข้อสองตรองพินิจ             ก่อนทำคิดรีรออย่าฉ้อฉล

ลักขโมยของใครทำลายตน              ทั้งจี้ปล้นนั้นไม่ดีอย่ามีเลย

ให้น้อมนำสัมมาอาชีวะ               เป็นสัจจะสุจริตคิดเปิดเผย

ทำงานดีหน้าที่เด่นเช่นที่เคย                  อย่าอยู่เฉยทำหน้าที่มีเงินทอง

หากผิดศีลอทินนาจะส่งผล        ให้ยากจนไร้สุขทุกข์หม่นหมอง

จะคิดทำควรใคร่ค่อยไตร่ตรอง              ขอให้ครองสุจริตอย่าคิดทำ

อันกาเมข้อสามทรามสวาท          หากผิดพลาดผัวเมียใครใจถลำ

ตกเป็นชู้ปล่อยจิตใจใฝ่กระทำ           ต้องตกต่ำเป็นทุกข์สุขร้างลา

เมื่อหลงผิดกาเมเล่ห์สวาท        ต้องพินาศขาดคู่เสน่หา

ครอบครัวแตกอาเพทเวทนา                  ถูกพาลพาปองร้ายทำลายเอา

หากข้อสามงามเด่นเป็นสง่า         วาสนาคู่ครองไม่หมองเฉา

ครอบครัวดีมีสุขลูกหลานเรา            ไม่มัวเมาสุขสวัสดิ์วัฒนา

ถึงข้อสี่มีศีลไม่มุสา                     เอ่ยวาจากับใครไม่กังขา

ไม่โป้ปดมดเท็จเป็นสัจจา               เอื้อนเอ่ยมาคราใดไม่เปลี่ยนแปลง

เมื่อข้อสี่สิ้นไปไร้ศักดิ์ศรี          ผู้คนมีแต่เหยียบย่ำทำแสลง

ถูกใส่ความเคืองขัดหวาดระแวง         ถ้อยแสดงอะไรก็ไร้ความ

ต้องเป็นคนมีศีลและมีสัตย์          เมื่อยามตรัสสิ่งใดใครเกรงขาม

ถ้อยวจีมีวาจาสง่างาม                   จะพูดปรามใครใครย่อมได้ดี

ศีลข้อห้าสุราเมระยะ             จงคิดละลดเลิกไปไกลวิถี

ทั้งยาเคยาบ้าและยาอี                   สิ่งเหล่านี้มอมเมาเผาตัวเอง

ตกเป็นทาสขาดสติมีแต่โง่           ทั้งผอมโซเสื่อมโทรมถูกข่มเหง

ต้องอ่อนแอหมองหม่นไร้คนเกรง       ถูกคนเบ่งทับถมจมติดดิน

       เป็นคนดีมีสมองครองสติ            สมาธิ ปัญญาพาผกผิน 

เว้นเหล้ายาคราใดได้โบยบิน            สลัดสิ้นของเน่าทั้งเหล้ายา

       เบญจศีลที่ประมาลจนถ้วนครบ   ถึงตอนจบเบญจกรรมติดตามหา

เบญจธรรมครองสติมีปัญญา             จงรักษาเอาไว้จะได้ดี

       อานิสงส์ที่รักษาศีลห้าไว้           ย่อมส่งให้ไร้ทุกข์เป็นสุขศรี

มีข้อหนึ่งชีพจะอยู่คู่คนดี                 ข้อสองมีพัสถานวิมานโต

       ข้อที่สามได้คู่ดีไพรีหาย           คนทั้งหลายหลงรักเป็นอักโข

ข้อที่สี่ปากเป็นเอกเลขเป็นโท            ใครโมโหก็หายเมื่อได้ฟัง

       ข้อที่ห้ามีปัญญาเหมือนมีทรัพย์   ผู้คนรับนับถือมือฉมัง

ศีลทั้งห้าขาดไปให้ระวัง                  อย่าผิดพลั้งรักษาไว้ได้สุขเอย

       บทประพันธ์ : คุณวิโรจน์  พูลสุข  เผยแพร่ : 11  เมษายน  2552

Advertisement