เรื่องกษัตริย์ยอดกตัญญูเรื่องของในหลวง (ตอนที่ 2)

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

(คงเคยมีหลายคน ที่ได้อ่านข้อความนี้แล้ว และคิดว่ามีอีกหลายคน

ที่ยังไม่เคยได้อ่านเก็บมาฝาก ให้รู้ ให้เป็นตัวอย่าง ครับผม)

 คัดลอกมาจาก หนังสือ เรื่อง หยุด ความชั่วที่ไล่ล่าตัวคุณ

ของ พ.อ.(พิเศษ) ทองคำ

กษัตริย์ยอดกตัญญู

ลูกๆ ทุกคน...ก็ได้รู้กันแล้วว่า ความหวังของแม่ ที่มีต่อลูก 3 หวังคือ ......
(หวังที่ 1    นำเสนอ....ในตอนที่ 1  นะครับ...เรื่องกษัตริย์ยอดกตัญญู)

หวังที่  2.

ยามป่วยไข้...หวังเจ้า...เฝ้ารักษา

ดูว่าในหลวง ทำกับแม่ ยังไง...?

สมเด็จย่า...ประชวร อยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช...

ในหลวงไปเยี่ยม...ตอนไหนครับ...?

ไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 เศษๆ...จึงเสด็จกลับ...

ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง...

แม่...พอเห็นลูกมาเยี่ยม...ก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว...

ทีมแพทย์ ที่รักษาสมเด็จย่า...

เห็นในหลวงมาเยี่ยม มาประทับ

ก็ต้องฟิต...ตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอด

ว่า...จะให้ยายังไง...จะเปลี่ยนยาไหม...?

จะปรับปรุงการรักษายังไง...ให้ดีขึ้น...

ทำให้สมเด็จย่า...ได้รับการดูแลที่ดีขึ้น...

เห็นภาพไหม...? กลางคืน...ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่า...

คืนละหลายชั่วโมง...ไปให้ความอบอุ่นทุกคน

ลองหันมาดูตัวเราเองซิ...

ตอนพ่อแม่ป่วย...โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง

ถามว่า...ตอนนี้...อาการเป็นยังไง...?

พ่อแม่...ยังไม่ทันตอบเลย

ฉันมีธุระ งานยุ่ง ต้องไป แล้ว...

โผล่หน้าไปให้เห็น...พอแค่เป็นมารยาท...แล้วก็ กลับ..

เราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่าน...น่าอายไหม...?

ในหลวง...เสด็จไปประทบกับแม่...

ตอนแม่ป่วย...ไปทุกวัน...ไปให้ความอบอุ่น...

ประทับอยู่วันละหลายชั่วโมง...นี่คือ...สิ่งที่ในหลวงทำ

คราวหนึ่ง...ในหลวงป่วย...สมเด็จย่า...ก็ป่วย...

ไปอยู่ศิริราช...ด้วยกัน...อยู่คนละมุมตึก...

ตอนเช้า...ในหลวงเปิดประตู...แอ๊ด...ออกมา...

พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่า...ออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี

ในหลวง...พอเห็นแม่...รีบออกจากห้อง...มาแย่งพยาบาลเข็นรถ

มหาดเล็ก...กราบทูลว่า

ไม่เป็นไร...ไม่ต้องเข็น มีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว

ในหลวงมีรับสั่งว่า...แม่ของเรา...

ทำไมต้องให้คนอื่นเข็น...เราเข็นเองได้...

นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน...เป็นกษัตริย์...ยังมาเดินเข็นรถให้แม่

ยังมาป้อนข้าว...ป้อนน้ำให้แม่...ป้อนยาให้แม่

ให้ความอบอุ่นแก่แม่...เลี้ยงหัวใจแม่...

ยอกเยี่ยมจริงๆ...เห็นภาพนี้แล้ว...ซาบซึ้ง...

มาตามดูต่อ...

 หวังที่  3.

เมื่อถึงยาม...ต้องตาย...วายชีวา...

หวังลูกช่วย...ปิดตา...เมื่อสิ้นใจ...

วันนั้น...ในหลวง...เฝ้าสมเด็จย่า

อยู่จนถึงตี 4 ตี 5 เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน...

จับมือแม่...กอดแม่...ปรนนิบัติแม่...

จนกระทั่ง..”แม่หลับ...” จึงเสด็จกลับ..

พอไปถึงวัง...

เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า...สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์...

ในหลวง...รีบเสด็จกลับไป...ศิริราช...

เห็นสมเด็จย่า...นอนหลับตาอยู่บนเตียง...

ในหลวงทำยังไงครับ...?

ในหลวงตรงเข้าไป...คุกเข่า...

กราบลงที่หน้าอกแม่...

พระพักตร์ในหลวง...ตรงกับหัวใจแม่...

“ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย...”

ซบหน้านิ่ง...อยู่นาน...

แล้วค่อยๆ ...เงยพระพักตร์ขึ้น...

น้ำพระเนตรไหลนอง...

ต่อไปนี้...จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว...

เอามือ...กุมมือแม่ไว้ มือนิ่ม ๆ ...ที่ไกว

เปลนี้แหละ ที่ปั้นลูก...จนได้เป็น กษัตริย์...

เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง...

ชีวิตลูก...แม่ปั้น...

มองเห็นหวี...ปักอยู่ที่ผสมแม่...

ในหลวงจับหวี...ค่อยๆ หวีผมให้แม่...หวี...หวี...หวี...

หวี...ให้แม่สวยที่สุด...

แต่งตัวให้แม่...ให้แม่สวยที่สุด...

ในวันสุดท้ายของแม่...

เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด...

เป็นสุดยอดของลูกกตัญญู...

หาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว...

กษัตริย์...ยอดกตัญญู

                                               ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

                                                        ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

(ขอขอบคุณที่มาที่ไปครับ)

Advertisement