ศูนย์รวมความคิด ความรู้ ประสบการณ์ ของคุณครู สมาชิกเว็บไซต์ ครูบ้านนอก.คอม ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ตั้งใจทำเพื่อสังคมครับ เจ้าของโพสต์นี้ หทัยทิพย์ สิงห์หลง จากจังหวัด ขอนแก่น

ขำ ๆ ตัวเองครูธุรการบ้านนอก

โพสต์เมื่อวันที่ : 27 ต.ค. 2552 IP : เปิดอ่าน : 6409 ครั้ง คะแนนของ BLOG นี้ (65.71%-7 ผู้โหวต) ☰แชร์เลย >         Tweet ไม่พลาดข่าวการศึกษา ครูบ้านนอก Line Official กดเพิ่มเพื่อนเลย Advertisement

.....

ครูธุรการ..ครูที่โรงเรียนเรียกเราอย่างนั้น ช่วง 3 เดือนแรกช่างเป็นช่วงที่ฉุกละหุกจริง ๆ         เรา 1 คน 1 ตำแหน่ง ต้องทำงานรับผิดชอบ 4 โรงเรียน ..ตามหลักเกณฑ์ สพท.จะบอกว่าเราคือทรัพยากรที่จะต้องใช้ร่วมกันอย่างมีคุณค่าและให้เกิดประโยชน์สูงสุดค่ะ ก็ดีใจค่ะที่ได้ทำงานโรงเรียนบ้านตัวเอง แต่ก็ต้องพ่วงอีก 3โรงเรียนที่อยู่ติดกับหมู่บ้านตัวเอง ทำงานโรงเรียนบ้านตัวเองจะแต่งตัวสวยและเมคอับหน้าอย่างไรก็พออยู่ได้นะค่ะ ขับรถแค่ 1 กิโล    ส่วนอีก   3 โรงเรียนนี่สิ ระยะทางก็ห่างพอสมควร โรงเรียนไกลสุด 8 กิโลได้..แต่แม่เจ้าประคุณถนนเจ้าค่ะเป็นหินดินแดง เป็นหลุมเป็นบ่อ แรกๆขับรถกลับถึงบ้านตอนเย็นเข้านอนปวดตัวไปหมด.    เพราะขับรถตกหลุมตกบ่อตลอดทาง ..วันแรกพี่ชายขับรถยนต์พาไปรายงานตัว ขับรถวน ทั้ง 4 โรงเรียน ตลอดสองข้างทางจะเป็นทุ่งนาและป่าค่ะ   ขาไปไม่เท่าไรหลอกค่ะ..แต่ขากลับนี่สิ    แม่จ๋าหนูอยากกลับบ้าน! มีงูตัวใหญ่(ทั้งใหญ่ทั้งยาว) เลื้อยตัดหน้ารถ พี่ชายชะลอรถชี้ให้ดู นี่ขนาดอยู่ในรถนะ ข้าพเจ้าอดที่จะร้องกรี๊ด!! ไม่ได้..พี่ชายขำก๊าก! บอกวันหลังขับมอเตอร์ไซค์มาเองจะเจอตัวใหญ่กว่านี้..555 .และแล้วก็เจอจริง ๆ ค่ะ 3 ครั้งนับได้ งูมันไม่เท่าไรหลอกค่ะ..แต่คนเจอนี่สิขวัญกระเจิง เสียงกรี๊ด!!ดังทั่วป่า วัว ควาย ที่เลี้ยงใกล้ๆ พากันแตกตื่น เฝ้าผมของครูธุรการจากที่หนีบไปตรงสวย ๆ กับชี้ตั้งขึ้นฟ้า.ก็จะไม่ให้กลัวอย่างไรละค่ะ งูเลื้อยตัดหน้าเรากะทันหัน เรายังไม่ทันได้สังเกต เพราะขับรถชมนกชมไม้ไป กว่าจะเห็นมันเกือบขับเหยียบมัน และพอเราจะขับผ่าน งูกลับหันหัวมาทางเราทำท่าจะฉก..ทีนี่ละค่ะตัวใครตัวมัน ดิฉันบิดคันเร่งเต็มสตีบ ไม่ยอมหันหลัง ใส่เกียร์อย่างเร็วเลย... มีอีกหนึ่งวีรกรรมค่ะ . ช่วงเดือนที่แล้วเอง วันหนึ่งฝนตกหนักทั้งคืน เราไม่รู้ว่าน้ำท่วมถนน ก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปได้ครึ่งทาง มีช่วงทางน้ำไหลผ่านทาง ซึ่งจะมีน้ำท่วม เราก็มองเห็นชาวบ้านเดินข้ามผ่านได้ไกล ๆ ก็คิดว่าน่าจะขับรถลุยน้ำได้..ตัวเองคิดเองค่ะ..ตัดสินใจขับรถลุย เอ๊ย! ชักแปลก ๆทำไมน้ำมันเป็นลึก ๆเอ๊ย.ไม่ไหวแล้วจะ เอาขาลงก็ไม่ได้ กลัวรองเท้าเปียก และกลัวขี้โคลนด้วย..เอ๊ย! รถเริ่มเสียหลักแล้ว..ตายแล้ว! ข้าน้อยตกน้ำป๋อมแป๋มเลย..พอไปถึงโรงเรียน ผอ.และครูที่โรงเรียนรู้เรื่องพากันหัวเราะขำจนน้ำตาเล็ด ...บอกหนูตกน้ำค้า..เลยมาสายเจ้าค้า....อิ..อิ