•        ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ สิ้นสุดลง ได้ก่อให้เกิดความหายนะให้กับระบบการเกษตร การขนส่ง และการตลาด ตลอดจนประชากรของโลกต้องประสบกับความทุกข์ยากจากความหิวโหยและอดอยาก  เนื่องจากภัยสงครามจนถือกับต้องมีการปันส่วนอาหาร ดังนั้น ในปี ค.ศ. ๑๙๔๑ สหรัฐอเมริกาจึงได้จัดให้มีการประชุมเกี่ยวกับเรื่องโภชนาการขึ้น  โดยมีจุดประสงค์ในอันที่ขจัดความหิวโหย และการบริโภคอาหารที่ไม่ถูกหลักโภชนาการ
•              ในปี ค.ศ. ๑๙๔๒ ได้มีการประชุมผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งเคยมีบทบาททางด้านโภชนาการขององค์การสันนิบาตชาติอีกครั้ง ที่กรุงวอชิงตัน  แต่ยังไม่มีการตกลงจัดตั้งองค์การระหว่างประเทศทางด้านอาหารขึ้น
•              ต่อมาในปี ค.ศ. ๑๙๔๓ ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการชั่วคราวขึ้น เพื่อยกร่างธรรมนูญขององค์การอาหารและเกษตร และในวันที่ ๑๖ ตุลาคม ค.ศ. ๑๙๔๕ ได้มีการจัดตั้งองค์การอาหารและเกษตรขึ้นอย่าง เป็นทางการ โดยมีสำนักงานใหญ่ชั่วคราวอยู่ที่เมืองควีเบก (Quebec) ประเทศแคนาดา ต่อมาในปี ค.ศ. ๑๙๕๑  จึงได้ย้ายสำนักงานใหญ่ไปอยู่ ณ กรุงโรม ประเทศอิตาลี ปัจจุบันองค์การอาหารและการเกษตรมีประเทศสมาชิก ๑๕๘ ประเทศ
• บทบาทและหน้าที่ขององค์การอาหารและเกษตร           
•           ๑. บทบาททางด้านอาหาร โดยการจัดหาอาหารให้แก่ประเทศทั่วโลก โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนาในรุปของกรพัฒนาทางเศรษฐกิจควบคู่กันไป
            ๒. บทบาททางด้านการเกษตร โดยการนำเทคโนโลยีใหม่ๆ มาใช้ในการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร
            ๓. บทบาททางด้านการประมง โดยการเก็บรวบรวมและแจกจ่ายข้อมูลทางด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประมง ช่วยปรับปรุงวิธีการและเครื่องมือประมงใหม่สอดคล้องกับเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าขึ้น
            ๔. บทบาททางด้านป่าไม้โดยการส่งเสริมการสงวนป่าไม้ การพัฒนาพื้นที่ป่าไม้ และเทคโนโลยีทางด้านวนศาสตร์ เป็นต้น

             จากบทบาทดังกล่าวขององค์การอาหารและเกษตร ทำให้ประเทศสมาชิกทั่วโลกได้พร้อมใจกันกำหนดให้วันที่ ๑๖ ตุลาคม ของทุกกปี อันเป็นวันคล้ายวันก่อตั้งองค์การอาหารและเกษตรเป็นวันอาหารโลก   และ  ได้ร่วมกันจัดกิจกรรมต่างๆ ขึ้น  เช่น การอภิปราย การจัดนิทรรศการ และกิจกรรมอื่นๆ  ภายใต้หัวข้อที่กำหนดขึ้นเหมือนกันทั่วโลก

ในการจัดกิจกรรมต่างๆ ในวันอาหารโลก มีวัตุประสงค์ดังต่อไปนี้

            ๑. เพื่อเป็นการเร่งเร้าให้ประเทศต่างๆ มีจิตสำนึกเรื่องอาหารและการพัฒนา
            ๒. เพื่อเสริมสร้างความสมานฉันท์ระดับชาติและนานาชาติในการต่อสู้กับความอดอยากหิวโหย      ทุพโภชนาการและความยากจนซึ่งเป็นปัญหาของโลก

             สำหรับประเทศไทยได้สมัครเข้าเป็นสมาชิกขององค์การฯ  เมื่อวันที่  ๒๗  สิงหาคม  ๒๔๙๐ และเป็นสมาชิกลำดับที่  ๔๕  นับตั้งแต่ได้เข้าเป็นสมาชิกแล้ว ประเทศไทยได้รับความช่วยเหลือทางด้านการเร่งฟื้นฟูการเกษตรของประเทศ ในระยะแรกมีโครงการที่ประสบความสำเร็จมาก คือ โครงการประมงน้ำจืดซึ่งทางองค์การฯ ได้ส่งนักวิชาการด้านประมงมาให้คำแนะนำแก่ชาวประมงไทยในการเลี้ยงปลาหมอเทศ และ การเพาะพันธุ์ปลาสวาย

             นอกจากนี้ประเทศไทยยังได้รับความช่วยเหลือจากองค์การฯ ทางด้านการชลประทาน สหกรณ์ เศรษฐกิจการเกษตร ด้านสุขภาพอนามัยและโภชนาการตลอดจนสนับสนุนทุนการศึกษา ดูงานและฝึกอบรบอีกด้วย

บรรณนานุกรม

วรนุช อุษณกร. ประวัติวันสำคัญที่ควรรู้จัก. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์, ๒๕๔๓.

ภาพประกอบ