ยุงหิวโหย.. อาหาร จึงออกหาเลือดอุ่น ๆ รองท้อง
คนหิวโหย.. ความรัก จึงออกตามหารักอุ่น ๆ รองใจ

ศิลปะการดื่มเลือดของยุง คือ ค่อย ๆ ย่อง อุ๊ย!! บินซิเนอะ
บินเข้าไปในมุมมืด
บรรจงแทงปากทะลุทลวงผ่านผิว เข้าไปดูดเลือดอุ่น ๆ ของคุณ
โดยคุณไม่รู้ตัว

ศิลปะความรัก คือบรรจงแทรกแซง ชอนไช ทะลุทลวงความรู้สึก
เข้าไปฝังลึกอยู่ในหัวใจ ของคุณอย่างช้า ๆ อบอุ่นในหัวใจ
โดยคุณไม่รู้ตัว

กว่าคุณจะรู้ตัว ยุงก็อิ่มแปร้ บินกลับบ้าน
กว่าคุณจะรู้ตัว รักก็มากมายเกินห้ามใจ

ยุงตัวไหน ปากหนัก กัดเจ็บ บินไม่เร็วพอ บินไม่รู้จังหวะ
บินผิดมุมให้คนเห็นหรือรู้ตัวก่อน ถึงฆาตมาแล้ว กว่า 90 %
น้อยนักที่จะรอดฟันฝ่ามือพิฆาตและไบกอนเขียวไปได้

คนคนไหน ไม่เคยรัก ไม่รู้จักรัก จีบไม่เป็น ไม่มีโอกาส
ไม่รู้กาละเทศะ
และเหตุผลอีกมากมาย นานับประการที่จะหยิบมาเอ่ยอ้างถึง
ความไม่สันทัดจัดเจนเรื่องรัก ก็น้อยนักที่จะรอดพ้น อาการแห้วไปได้

พอยุงกินอิ่มหนำก็บินจากไป และพร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อโหยหิว

ก็เหมือนรักของคนเจ้าชู้อิ่มหนำแล้วก็ผ่านไป
แต่จะกลับมาใหม่เมื่อโหยหา

ถึงจะถูกตบ ถูกฉีดยา ถ้าไม่ตายเสียก่อน
พร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อหิวอีกครา
ไม่เข็ดแฮะ

ก็เหมือนคน เจ็บช้ำสักเท่าไหร่ ถ้าไม่ถึงตาย
หัวใจก็ยังโหยหารักอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

ถึงจะกางมุ้ง จุดยากันยุง หรือติดมุ้งลวด
ยุงก็ยังคงเข้ามาได้อยู่ดีแหละ

ความรักก็เหมือนกัน ห้ามใจเท่าไหร่ หลีกหนียังไง
รักก็ยังเล็ดลอดเข้ามาได้อยู่ดี...

  ขอบคุณเจ้าของบทความครับ /**