การศึกษาใหม่พบแสงแดด (daylight) มีฤทธิ์สลายไขมัน โดยไปเร่งกระบวนการเผาผลาญไขมันแบบเงียบๆ

     คนเรามีไขมันพิเศษประเภท "ไขมันสลายไขมัน" หรือไขมันสีน้ำตาล (brown adipose tissue / BAT) เนื่องจาก 'bat' แปลว่า "ค้างคาว"

    ต่อไปจะขออนุญาตเรียกว่า เจ้าไขมันแบ๊ตแมน (Batman; bat = ค้างคาว; man = คน) หรือไขมันมนุษย์ค้างคาวแบบในหนัง เพราะเราไม่เคยพบ "นกมีหู หนูมีปีก" หรือค้างคาวอ้วนเลย!

    ข่าวดีคือ ไขมันชนิดนี้เปลี่ยนสารอาหารเป็นกำลังงานความร้อน (heat) และเผาผลาญกำลังงานได้ นั่นคือ ทำหน้าที่คล้ายฮีตเตอร์ (heater) หรือเครื่องทำความร้อน 

    ไขมันแบ๊ตแมนพบมากในเด็กแรกเกิดและเด็กเล็ก ทำหน้าที่ป้องกันไม่ให้อุณหภูมิเจ้าตัวน้อยลดต่ำลง (hypothermia; hypo- = น้อย; thermia = อุณหภูมิ ธาตุไฟ) ซึ่งทำให้ถึงตายได้

    ทีนี้ข่าวดีย่อมมาคู่กับข่าวร้าย... ข่าวร้ายคือ ไขมันแบ๊ตแมนมักจะหยุดทำงานหลังวัยเด็กเล็ก หรืออยู่ในสภาพเฉื่อยเรื่อยเปื่อยไปวันๆ

    การศึกษาที่ผ่านมาพบว่า การใช้เวลาอยู่ที่ที่มีอากาศเย็น ช่วยกระตุ้นให้ไขมันแบ๊ตแมนเริ่มต้นทำงานใหม่ แต่ส่วนใหญ่มักจะไม่ได้ผล

    ศ.ไมเคิล ไซมอนส์ และคณะ แห่งมหาวิทยาลัยนอททิงแฮม UK ค้นพบว่า แสงแดด (daylight) และอุณหภูมิของสิ่งแวดล้อม (ambient temperature; ambient = รอบๆ แวดล้อม; temperature = อุณหภูมิ) เป็นตัวควบคุมการทำงานของไขมันแบ๊ตแมนในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (mammals มาจากรากศัพท์ของคำกลุ่มตัว 'm' หรือ "มะ" ว่า "น้ำนม") ขนาดเล็ก

    ไขมันแบ๊ตแมน (BAT) มักจะถูกกระตุ้นในหน้าหนาวผ่านกลไกสำคัญคือ

    (1). อุณหภูมิลดลง
    (2). แสงแดดช่วงกลางวันลดลง

    ข่าวที่เป็นเหมือน "เคราะห์ซ้ำกรรมซัด" หรือ "พระศุกร์เข้า-พระเสาร์แทรก" คือ ภาวะโลกร้อน (global warming; globe = ลูกโลก) ทำให้ฤดูหนาวสั้นลง การกระตุ้นไขมันแบ็ตแมนได้ผลน้อยลง

    ไขมันแบ๊ตแมนสร้างความร้อนได้มากจนถึง 300 เท่าของเนื้อเยื่ออื่นๆ ทั้งหมด เมื่อเทียบน้ำหนักกรัมต่อกรัม

    การศึกษานี้ทำในคนไข้เบาหวาน 3,500 คนพบว่า ผู้หญิงมีไขมันแบ๊ตแมนมากกว่าผู้ชาย และปัจจัยสำคัญที่จะกระตุ้นไขมันนี้ได้ คือ แสงแดดมากกว่าอุณหภูมิ