ดอกไผ่บาน

– แอ๊ด คาราบาว & ปาน ธนพร แวกประยูร

(ญ)  ชายในฝันเงาในน้ำ

 เหมือนเมฆลอยอยู่ในอากาศ

ดุจความรักที่ไม่เอื้อมอาจ

แหวกสายธารไปใกล้ชิดเงา

เมฆบนฟ้าคอยตั้งเค้า

เปลี่ยนรูปเงาไม่ยอมหยุดนิ่ง

ใจของคนไหวกว่าทุกสิ่ง

เปรียบปอยเมฆผกผันเพียงชั่วยาม

(ช)  ค่ำบางคืนไม่กล้าเมา

แต่คืนนี้เราไม่เมาไม่ได้

เพราะความรักที่พลัดพรากไป

ยากเกินใจจะตัดได้ลง

คงเป็นเพราะสวรรค์ไม่ส่ง

นรกไม่สร้างรักจึงจางร้างใจ

เหลือแต่ตัวบาดรักร่วมกาย

หล่นจมลงในสายธารที่สิ้นหวัง

* (ญ) กิ่งไผ่ไหวเอน พัดเบนตามกระแสลม

(ช) ในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพัง

(ญ) น้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง

(ช, ญ) ของราตรีที่เปราะบาง หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา

** (ช) ดอกไผ่บานพยานแห่งรัก

บานเพื่อลาจากเจ้าจงปล่อยวาง

ความเข้มแข็งจะคอยเข้าข้าง

ความอ่อนแอจะต้องแพ้พ่าย

(ญ) ดอกไผ่งามเบิกบานในใจ

ยังเฝ้าเก็บไว้เพื่อใครคนนั้น

นานเท่าใดก็ไม่สำคัญ

 จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน

ซ้ำ (* , **)

(ช+ญ) นานเท่าใดก็ไม่สำคัญ

จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน