เพื่อนกินนั้นหาง่าย  เพื่อนตายหายากกว่า  คุณคงเคยได้ยินคำนี้กันใช่ไหมคะ  แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นมิตรแท้ของเรารึเปล่า  ลองไปดูกัน

               1. ระยะเวลาอันเนิ่นานเพียงพอ
               อย่าเพิ่งเอาเวลาไปตัดสินมิตรภาพที่เพิ่งรู้จักเพียงไม่นาน  มันจะต้องใช้เวลาและโอกาสกัน  แต่สำหรับคนที่เป็นเพื่อนรักกันมานาน  คุณลองหันกลับไปมองที่รอบกายของคุณดู  แล้วคุณจะพบว่ามีเพื่อนคนใดที่คบค้าสมาคมกับคุณนานเกินกว่า  3  ปี  ด้วยนิสัยใจคอและสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติต่อคุณนั้น  มันดีเพียงพอที่คุณจะยกระดับความสัมพันธ์ให้กลายมาเป็นเพื่อนแท้ได้หรือไม่

               2. ความปรารถนาและความหวังดีที่มีให้กัน
               แน่นอนว่าอยูต่อหน้ากันทุกคนก็อวยกันเป็นเรื่องปกติ  แต่คนที่เป็นเพื่อนแท้มันต้องทั้งอวยและกล้าที่จะติและตำหนิสิ่งที่เพื่อนทำ  สิ่งไหนถ้ามันเป็นสิ่งดีและเป็นมงคลแก่ชีวิตก็น่าที่จะชวนหรือเสนอแนะให้เพื่อนทำด้วย  แต่ถ้าสิ่งไหนคิดว่าเพื่อนทำแล้วอาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่เพื่อนได้  ก็ไม่ควรนิ่งดูดาย  ต้องปรามเพื่อนโดยพลัน

               3. การไปมาหาสู่อย่างสม่ำเสมอ
               ไม่ใช่ว่าตอนสุขสบายอยู่ดีมีสุข  หายหน้าหายตาและหายหัวไปแบบไม่ติดต่อเพื่อนเลย  แต่ตอนมีเรื่องลำบากเดือดร้อนกลับวิ่งรี่มาหาเพื่อนขอความช่วยเหลือ  การมีเพื่อนไว้เฉพาะเวลามีความทุกข์แบบนี้  ตัวคนเป็นเพื่อนเองก็คงรู้สึกได้ว่าเพื่อนไม่มาหาเพื่อนแค่เฉพาะช่วงเวลาที่หัวเราะไม่ออกแบบนี้  แต่ถึงแม้ไปมาหาสู่กันทุกวันไม่ได้  แต่ก็ควรที่จะคิดถึงเพื่อนบ้าง  อย่างน้อยนาน ๆ จะโทร.หานัดพบกันแบบไม่มีเรื่องกันบ้าง  เพื่อนก็จะรู้สึกว่านี่แหละคือความเป็นเพื่อนที่มีให้กันตลอดเวลา

               4. ความกล้าที่จะตำหนิเพื่อน
               เพื่อนต้องกล้าที่จะด่าเพื่อนเมื่อเห็นเพื่อนทำผิดพลาด  และกล้าที่จะเตือนเพื่อน  คอมเม้นท์และวิจารณ์เพื่อนถ้าเป็นเรื่องไม่ดี  เราจะต้องไม่ปล่อยวางและปล่อยเพื่อนลงนรกหรือต้องผจญภัย  โดยไม่บอกกล่าวหรือเตือนเพื่อนล่วงหน้า

               แล้วคุณล่ะคะเจอเพื่อนแท้กันบ้างหรือยัง  ถ้าเจอแล้วก็ควรจะเก็บมิตรภาพดี ๆ นี้เอาไว้นะคะ  เพราะเพื่อนแท้นั้นหายาก..