ไม้หลักปักเลน                      Ø          โลเล, ไม่แน่นอน (ใช้เปรียบกับผู้ใหญ่ที่เอาเป็นที่พึ่งไม่ได้)

 ไม้ใกล้ฝั่ง                             Ø          แก่ใกล้จะตาย

  ไม้ล้มเงาหาย / นกไร้ไม้โหด Ø     คนที่เคยมีวาสนาเมื่อตกต่ำลง  ผู้ที่มาพึ่งบารมีก็หายหน้าไป

 ลูบหน้าปะจมูก                         Ø          ทำอะไรเด็ดขาดจริงจังไปไม่ได้  เพราะเกรงจะไปกระทบ

                                                              กระเทือนพวกพ้อง

  พร้าคัด  (งัด)                              Ø          ปากไม่ออก  นิ่ง  ไม่ค่อยพูด  ไม่ช่างพูด

  ดอกพิกุลร่วง                            Ø          เรียกอาการที่นิ่งไม่พูด  ว่ากลัวดอกพิกุลจะร่วง

   มะพร้าวตื่นดก  ยาจกตื่นมี      Ø        เห่อหรือตื่นเต้นในสิ่งที่ตนไม่เคยมี  ไม่เคยได้จนเกินพอดี

     ถี่ลอดตาช้าง  ห่างลอดตาเล็น Ø     ๑)  ดูเหมือนรอบคอบถี่ถ้วน  แตไม่   

                                                        รอบคอบถี่ถ้วนจริง

                                                                            ๒) ประหยัดในสิ่งที่ไม่ควรประหยัด  ไม่ประหยัด

                                                                                  ในสิ่งที่ควรประหยัด

  งูกินหาง                                      Ø          เกี่ยวโยงกันไปเป็นทอด ๆ

 เงื้อง่าราคาแพง                 Ø          จะทำอะไรก็ไม่กล้าตัดสินใจทำลงไป  ดีแต่ทำท่าหรือวางท่า

                                                         ว่าจะทำเท่านั้น  (ง่า  เป็นคำไทยโบราณ  แปลว่า  เบื้อ  ใน  

                                                      วรรณคดีมักใช้เป็นคำเดี่ยว  เช่น  เลียงผาง่าเท้าโผน  เป็นต้น)

  ชี้ตาไม่กระพริบ                         Ø          ดื้อมาก,  สู้สายตาไม่ยอมแพ้ 

ตักน้ำรดหัวตอ                      Ø          แนะนำพร่ำสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล  เช่น  น้ำรดหัวสาก  สอน

                                        เด็กปากมาก  เลี้ยงลูกใจแข็ง  (ไม่ใช่เกี่ยวแก่สติปัญญาของเด็ก)

 เตี้ยอุ้มค่อม                          Ø          คนที่มีฐานะต่ำต้อยหรือยากจน  แต่รับภาระเลี้ยงดูคนที่มี

                                                            ฐานะเช่นตนอีก

 ปลูกเรือนคร่อมตอ         Ø          กระทำสิ่งซึ่งล้วงล้ำ  ก้าวก่ายหรือทับสิทธิของผู้อื่น จะโดยรู้

                                                     เท่าถึงการณ์หรือไม่ก็ตาม

 ต้นร้ายปลายดี                  Ø          ตอนแรกประพฤติตัวไม่ดี  แต่ภายหลังกลับสำนึกตัวได้แล้ว

ประพฤติดีตลอดไป,  ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง

ท่าดีทีเหลว                                                Ø          มีท่าทางดี  แต่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง

ปลาตำน้ำตัวโต                      Ø          สิ่งที่เสียหรือสูญหายไป  มักดูมีค่ามากเกินความเป็นจริง

  พบไม้งาม  เมื่อยามขวานบิ่น Ø          พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่

  เอาปูนหมายหัว                         Ø          ๑)  ผูกอาฆาตไว้

     ๒)  คาดโทษไว้

     ๓)  เชื่อแน่ว่าจะเป็นไปตามที่คาดหมายไว้ 

     ๔)  ประมาทหน้าว่าไม่มีทางจะเอาดีได้

  ขว้างงูไม่พ้นคอ                         Ø          ทำอะไรแล้วผลร้ายกลับมาสู่ตัวเอง

ถ่มน้ำลายรดฟ้า                  Ø          ประทุษร้ายต่อสิ่งที่สูงกว่าตน  ตัวเองย่อมได้รับผลร้าย 

 ตักบาตรอย่าถามพระ                Ø          จะให้อะไรแก่ผู้ที่เต็มใจรับอยู่แล้ว  ไม่ควรถาม

 ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง                      Ø          พยายามทำให้มีเรื่องมีราวขึ้นมา

 ไม้งามกระรอกเจาะ                  Ø          หญิงสวยมักไม่บริสุทธิ์

 เถรตรง                                  Ø          ซื่อหรือตรงจนเกินไป,  ไม่มีไหวพริบ,  ไม่รู้จักผ่อนผันสั้น

ยาว,  ไม่รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา

เถรส่องบาตร                            Ø          คนที่ทำอะไรตามเขา  ทั้ง ๆ  ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว

Advertisement