สำหรับแฟนๆ ที่ได้ดู The Jacksons: An American Dream ไปแล้ว มีอีกซีรีส์หนึ่งที่ผมอยากแนะนำก็คือ Man In The Mirror: The Michael Jackson Story ซึ่งเรื่องราวสร้างมาต่อจากหนังตัวแรกอย่างจงใจ แต่ให้บรรยากาศที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง                ที่เป็นเช่นนั้นเพราะตอนจบของ American Dream ซึ่งเป็นตอนที่ไมเคิลฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บไฟไหม้ศีรษะและกลับมาแสดงร่วมกับพี่น้อง The Jacksons และปิดซีรีส์ลงอย่างแฮปปี้เอนดิ้งตามชื่อเรื่อง แต่ใน Man In The Mirror ที่นำเหตุการณ์แบบเดียวกันมาเป็นตัวเปิดเรื่อง เราได้เห็นอีกแง่มุมหนึ่งของเรื่องราวเดียวกัน ทั้งการที่ไมเคิลไม่ต้องการเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับเครื่องดื่มน้ำดำตั้งแต่แรกเพราะไม่ต้องการชี้นำเยาวชนมาดื่มน้ำอัดลม แต่ต้องยอมตามเพราะเห็นแก่ครอบครัว และเป็นเขาเองที่ประกาศบนเวทีในการแสดงรอบสุดท้ายของ Victory Tour เมื่อปี 1984 ว่าเขาจะไม่กลับมาแสดงร่วมกับ The Jacksons อีกแล้ว เพื่อขอเปลี่ยนตัวเองให้เป็นศิลปินเดี่ยวโดยสมบูรณ์                สำหรับบางคน การผละพี่น้องออกมาเช่นนี้อาจจะเป็นเรื่องที่ดูไม่ดี แต่บางคนคงอดสงสัยไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมไมเคิลที่กลายเป็นศิลปินที่มียอดขายอันดับหนึ่งจากชุด Thriller ตั้งแต่ 2 ปีก่อน ยังต้องมาเป็นลูกทัวร์ให้กับวงในครอบครัวของเขาอีก ทั้งที่เห็นกันอยู่ว่าสิ่งที่ทำให้คนสนใจ The Jacksons ในตอนนั้นอยู่ที่ตัวไมเคิลเพียงคนเดียว                แต่เหนือสิ่งอื่นใด ปัญหาภายในครอบครัวทำให้เขาไม่อาจร่วมงานกับพี่น้องได้อีกต่อไป ไม่นับเรื่องการไปโฆษณาให้เป็ปซี่ที่สุดท้ายได้ฝากรอยแผลให้กับเขาไปชั่วชีวิต แต่นโยบายการบังคับให้แฟนแต่ละคนต้องเหมาซื้อตั๋วคนละ 4 ที่นั่งในคอนเสิร์ต Victory Tour ที่ไมเคิลเองคัดค้านแนวคิดนี้แต่แรก แต่เป็นเขาเองที่ถูกสื่อและแฟนเพลงโจมตีว่าเห็นแก่เงิน ทำให้เขาเอารายได้ที่เป็นส่วนแบ่งของเขาทั้งหมด(5 ล้านเหรียญ)ไปบริจาคต่อการกุศลเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ และเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับการร่วมงานสำหรับเขาและ The Jacksons (กว่าจะร่วมแสดงกันอีกครั้งก็ปี 2001 ก่อนเหตุการณ์ 11 ก.ย.แค่วันเดียว)                Bad World Tour ในปี 1987 ที่เป็นการสนับสนุนอัลบั้ม Bad ที่ออกมาฉลองอายุครบ 29 ปีในตอนนั้น จึงกลายเป็นทัวร์คอนเสิร์ตครั้งแรกสำหรับไมเคิลในฐานะศิลปินเดี่ยว ที่เขาแสดงให้พี่น้องและคนในวงการร่วมพิสูจน์ว่าเขาพร้อมแค่ไหนกับการโซโลครั้งนี้                        Human Nature                เป็นที่รู้กันดีว่าคอนเสิร์ตใหญ่ของไมเคิลทั้ง 3 ครั้ง ตั้งแต่ Bad World Tour, Dangerous World Tour, HIStory World Tour ต่างสร้างสถิติและทำลายสถิติยอดคนดูและรายได้กันเองมาตลอด แต่สิ่งที่ทำให้ Bad World Tour โด่นเด่นกว่าคอนเสิร์ตครั้งไหนๆ ก็เพราะเป็นการแสดงที่จับภาพไมเคิลตอนที่หนุ่มแน่นที่สุดเอาไว้นั่นเอง                สำหรับศิลปินอย่างไมเคิลที่ต้องร้องและเต้นไปพร้อมกันบนเวที เขาจำเป็นต้องมีความฟิตไม่ต่างจากผู้เล่นในเกมรุกของกีฬาฟุตบอล ที่ต้องรักษาการยืนระยะของตัวเองเอาไว้ได้ตลอด 90 กว่านาทีของการแสดง ซึ่งในวัย 29 ปีของเขาตอนนั้น เขาสามารถร้องและเต้นในทุกๆ เพลงได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยผู้ชมไม่เห็นการลิปซิงค์เข้าช่วยแม้แต่ครั้งเดียว โดยให้ทีมคอรัสแบ่งเบาหน้าที่ในส่วนที่เขาต้องเน้นที่การเต้นเป็นหลัก ขณะที่ทีมนักดนตรีในยุคนั้นก็เล่นสดแบบไม่มีการเปิดเทปเหมือนในคอนเสิร์ตของศิลปินดังๆ ในยุคต่อๆ มา                เมื่อเทียบกับ Dangerous World Tour ที่แน่นอนว่าเซ็ตลิสต์เพลงต้องสมบูรณ์แบบกว่า แต่อย่างที่เราเห็นกันในบันทึกการแสดง Live in Bucharest ไมเคิลในตอนนั้นกลายเป็นหัวใจสำคัญหนึ่งเดียวของการแสดงไปเสียแล้ว ต่างกับสมัย Bad ที่บทบาทของเขายังเป็นเหมือน "หัวหน้าวง" สำหรับทีมนักร้อง, นักเต้น และนักดนตรีที่ผลัดกันแสดงความสามารถ โดยมีบทบาทของไมเคิลในแต่ละเพลงเป็นตัวนำทาง                สรุปง่ายๆ ก็คือ Bad World Tour ไม่ใช่การแสดงของซูเปอร์สตาร์ แต่เป็นคอนเสิร์ตของศิลปินที่กระหายในแสดงความสามารถที่ล้นเหลือ ซึ่งเสน่ห์ของมันอยู่ที่ความเป็น"ธรรมชาติ" ของการแสดงในยุคที่การปรุงแต่งยังไม่เข้มข้นเท่ากับคอนเสิร์ตในยุคต่อๆ มา                        Off The Wall                น่าเสียดายเหลือเกินว่าคอนเสิร์ตดังกล่าว โดยเฉพาะในเลคที่ 2 ที่ถ่ายทำในสนามเวมบลีย์ของอังกฤษนั้นกลับไม่มีการจำหน่ายออกมาในรูปแบบใดๆ มาตั้งแต่สมัยนั้น ซึ่งทุกวันนี้ได้มีแฟนๆ เข้าลงชื่อเพื่อเรียกร้องให้คอนเสิร์ตดังกล่าววางจำหน่ายในรูปแบบดีวีดีกันกว่า 16,000 รายชื่อ หลังจากตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งตัวไมเคิลและค่ายเพลงโซนีเองไม่เคยคิดที่จะปล่อยมันออกมาให้แฟนๆ ได้ชมกันซักครั้ง                แต่ยังโชคดีของแฟนๆ ที่อย่างน้อยการแสดงในเลคแรกที่เปิดการแสดงประเดิมที่ประเทศญี่ปุ่น การแสดงในเมืองโยโกฮามาเมื่อเดือนก.ย. 1987 ได้มีการบันทึกเทปเอาไว้ เทปดังกล่าวได้กลายเป็นเหมือนจอกศักดิ์สิทธิ์ของวงการตั้งแต่สมัยเป็นวีดีโอปเทป จนถึงไฟล์ดีวีดีในทุกวันนี้                เพราะเวลาในการเปิดคอนเสิร์ตที่กระชั้นชิดจากการจำหน่ายอัลบั้ม Bad ไปเพียงแค่เดือนเดียว ทำให้ Bad World Tour ที่ว่านี้มีเพลงจากอัลบั้มดังกล่าวเพียงแค่ 2 เพลง คือซิงเกิลที่วางจำหน่ายไปแล้วอย่าง I Just Can't Stop Loving You (ดูเอ็ทกับ เชอริล โครว์ ครั้งที่ยังเป็นคอรัสให้กับไมเคิลในตอนนั้น) และ Bad ต่างจากเซ็ตลิสต์ในเลคที่ 2 ในปีต่อมาที่มีเพลงจาก Bad อยู่ถึง 7 เพลงด้วยกัน อาจเป็นเพราะไม่มีเวลาพอที่จะออกแบบท่าเต้นในการแสดงแต่ละเพลงได้ทัน จึงทำให้เซ็ตลิสต์ของคอนเสิร์ตที่โยโกฮามาแทบจะเหมือนกับของ Victory Tour สมัย The Jacksons ยังไงยังงั้น                แต่ข้อดีก็คือแฟนเพลงจะได้ชมการแสดงของไมเคิลในตอนนั้น กับเพลงที่แตกต่างกันถึง 5 ยุค ตั้งแต่ Jackson 5 (I Want You Back, The Love You Save, I'll Be There) และ The Jacksons (Things I Do for You, This Place Hotel, Lovely One, Shake Your Body)                รวมทั้งผลงานเดียวชุดแรกอย่าง Off the Wall ทั้ง Rock with You, Workin' Day and Night, She's out of My Life และโดยเฉพาะไตเติลแทร็กที่นำมาเล่นในจังหวะที่กระชับมากขึ้น ให้ความรู้สึกแบบฟิวชั่นแจ๊สเข้มข้นขึ้นไปอีก ไม่แปลกใจที่แฟนเพลงญี่ปุ่นจะกรี๊ดเพลงนี้มากๆ                        Billie Jean                เพลงเด่นของของคอนเสิร์ตนี้ยังไงเสียก็ต้องอยู่ที่เพลงในชุด Thriller อย่างแน่นอน ทั้ง Wanna Be Startin' Somethin' ที่ใช้เปิดการแสดง Thriller, Billie Jean รวมทั้ง Human Nature ที่การร้องและการเต้นที่พริ้วไหวสะกดคนดูได้อยู่หมัด ส่วน Beat It ไมเคิลใช้มายากลย้ายตัวเองจากอีกฝั่งของเวทีมาอยู่บนเคลนได้อย่างตื่นตา และเป็นการแสดงที่เมามันที่สุดของคืนนั้น                หลังจากเดินสำรวจแหล่งดีวีดีเถื่อนแถวปิ่นเกล้า(ไม่มีเวลาไปแถบสีลมกับคลองถม) ก็พบว่าคอนเสิร์ตของไมเคิลกลับมาเป็นที่นิยมในแผงอีกครั้งหลังจากการเสียชีวิตของเขา ซึ่งแผ่นที่นิยมนำมาขายกันก็ไม่พ้น Live in Bucharest อันสุดโด่งดัง (ทีวีบ้านเราเอามาฉายให้ดูกันฟรีๆ เมื่อเดือนก่อน) แผ่นเอ็มวี 4 ตัวของเขา และหนัง Moonwalker แต่ยังไม่เห็นคอนเสิร์ตที่ว่านี้แต่อย่างใด และไม่รู้ว่าเมื่อบทความนี้ออกมาแล้วมันจะกลายเป็นสมาชิกใหม่บนแผงด้วยหรือเปล่า                ตัวผมเองดูคอนเสิร์ตตัวนี้สมัยเป็นวิดีโอตั้งแต่เด็กๆ จนกลับมาดูมันอีกครั้งเมื่อเดือนก่อนนี้เอง จากพี่น้องในโลกไซเบอร์ที่ปล่อยให้โหลดกันทางอินเตอร์เน็ต ซึ่งภาพที่ออกมาอยู่ในขั้นใช้ได้ทีเดียว ระบบเสียง Dolby 2.0 ชัดเจน การจัดแสงและการตัดต่ออาจจะไม่ทันสมัยนัก แต่การกำกับภาพของคอนเสิร์ตในญี่ปุ่นบอกได้เลยว่าไม่เคยทำให้ผิดหวัง                ซึ่งจนกว่าคอนเสิร์ตตัวเต็มที่อังกฤษ ที่อยู่ในฝันของแฟนเพลงไมเคิลทั่วโลกจะออกมาให้ชมกันในแบบดีวีดี(หรือบลูเรย์กันไปเลย) Bad World Tour Yokohama 1987 คงเป็นทางเลือกที่ไม่เลวร้ายอะไรที่แฟนๆ จะได้กลับไปดูการแสดงของศิลปินที่ได้ชื่อว่าเป็นราชาเพลงป็อป ในช่วงที่เขาท็อปฟอร์มที่สุด โดยที่ไม่ต้องง้อทั้งแผ่นแท้หรือแผ่นเทียม                        Beat It

http://www.manager.co.th/Entertainment/

Advertisement