วันนี้สรรหากลอนดอกสร้อยมาฝากนะครับ....... 
.....
กลอนดอกสร้อย
๑. ตื่นนอน
ตื่นเอ๋ยตื่นนอน แม่เคยสอน กำชับ ให้พับผ้า
เก็บมุ้งหมอน เรียงไว้ ให้งามตา รีบล้างหน้า กวาดบ้าน ในทันใด
ในยามเช้า แสนสดชื่น จงตื่นเถิด ขอบฟ้าเปิด แสงทอง ผุดผ่องใส
มองน้ำค้าง พร่างขาว พราวพงไพร มีดอกไม้ อากาศ สะอาดเอย.
๒. อาบน้ำ
อาบเอ๋ยอาบน้ำ พาชื่นฉ่ำ นักหนา อย่าลืมหลง
ถูสบู่ น้อยน้อย ค่อยบรรจง ช่วยเสริมส่ง ความสะอาด ปราศโรคภัย
อาบวันละ สองครั้ง เป็นอย่างน้อย อาบบ่อยบ่อย ยามร้อน ผ่อนคลายได้
ประหยัดน้ำ ไว้บ้าง ช่วยสร้างไทย อย่าเปิดน้ำ ทิ้งไว้ ไม่ดีเอย.
๓. แต่งตัว
แต่งเอ๋ยแต่งตัว หวีหัว ผัดหน้า พาผ่องใส
เสื้อผ้าซัก ให้สะอาด ปราศโรคภัย ควรรีดให้ เรียบหรู ดูงดงาม
หญิงระเบียบ เรียบง่าย ชายนุ่งทับ ทั้งไปกลับ อย่าให้ ใครมาหยาม
ผมไม่ยาว เหาไม่มี ดีทุกยาม ใครเห็นถาม ชมชี้ ดีจริงเอย.
๔. รับประทานอาหาร
ทานเอ๋ยทานอาหาร รับประทาน รวมหมู่ อยู่พร้อมหน้า
นมเนื้อผัก ผลไม้ ไข่หมูปลา ครบคุณค่า ห้าหมู่ ดูพอดี
ค่อยค่อยเคี้ยว ค่อยค่อยตัก น่ารักนะ อย่าเอะอะ ซุกซน หม่นราศี
ทานอิ่ม รวบช้อนพลัน ในทันที ดื่มน้ำที่ สะอาด ปราศโรคเอย.
๕. แปรงฟัน
แปรงเอ๋ยแปรงฟัน แปรงทุกวัน สามครั้ง หลังอาหาร
ยาสีฟัน อย่าลืมนะ พอประมาณ แปรงนานนาน ขึ้นลง ตรงซอกฟัน
ของหวานหวาน หากชอบทาน มักฟันผุ ครูเคยดุ จงเชื่อคำ จำให้มั่น
หากฟันผุ มีกลิ่นปาก ลำบากครัน รีบพบหมอ เร็วพลัน ทันทีเอย.
๖. โรงเรียน
โรงเอ๋ยโรงเรียน ที่พากเพียร ที่ฝึก ที่ศึกษา
ที่สร้างให้ คนดี มีปัญญา พัฒนา เด็กไทย ให้เจริญ
เราควรรัก โรงเรียนเรา เฝ้าช่วยเหลือ ด้วยหยาดเหงื่อ ช่วยพัฒนา น่าสรรเสริญ
ทิ้งขยะ ให้เป็นที่ ดีเหลือเกิน แม้นานเนิ่น รักโรงเรียน ไม่เปลี่ยนเอย.
๗. นักเรียน
นักเอ๋ยนักเรียน ต้องพากเพียร บากบั่น หมั่นศึกษา
ฝึกอ่านเขียน เรียนรู้ ดูตำรา คิดค้นคว้า สิ่งใหม่ ตั้งใจเรียน
มีระเบียบ มีวินัย ไม่ลืมหลง ซื่อตรง แน่วแน่ ไม่แปรเปลี่ยน
มีความรู้ สำเร็จได้ ให้พากเพียร ไม่เบียดเบียน เพื่อนพ้อง น้องพี่เอย
๘. ระฆัง
ระเอ๋ยระฆัง เหง่งหงั่ง ยามเช้า ให้เข้าแถว
ตามลำดับ ก่อนหลัง ระวังแนว ไม่เจื้อยแจ้ว คุยจ้อ ต่อว่ากัน
เสียงระฆัง บอกสัญญาณ ทุกวันวี่ ยังคงที่ เหง่งหงั่ง ดังสนั่น
เพียรทำดี เหมือนระฆัง ดังทุกวัน ช่วยสร้างสรรค์ สังคมไทย ให้สุขเอย.
๙. ธงชาติ
ธงเอ๋ยธงชาติ เอกราช อธิปไตย ไทยคงมั่น
สีน้ำเงิน หมายถึงองค์ ทรงราชันย์ สีแดงนั้น ไม่แห้งเหือด เลือดเนื้อไทย
ศาสนา คือสีขาว เรายึดมั่น ไทยรักกัน เป็นสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่
เรายืนตรง เชิญธงขึ้น ชุ่มชื่นใจ ร้องเพลงชาติ ก้องไป ทั่วไทยเอย.
๑๐. ห้องเรียน
ห้องเอ๋ยห้องเรียน ที่แลกเปลี่ยน ความรู้ ที่ครูสอน
ที่ฝึกฝน สารพัน ทุกขั้นตอน ทั้งเย็นร้อน เช้าบ่าย ได้เรียนรู้
ระวังอย่า ทิ้งกระดาษ สะอาดแน่ ช่วยดูแล รักษา ให้น่าอยู่
ห้องสะอาด ไม่มีขยะ จะน่าดู กวาดเช็ดถู ทุกวัน นั้นดีเอย.
๑๑. คุณครู
คุณเอ๋ยคุณครู ให้ความรู้ แก่เราได้ ไม่หน่ายแหนง
เฝ้าสอนศิษย์ ทุกวัน หมั่นชี้แจง รู้เปลี่ยนแปลง รูปแบบ ให้แยบยล
รักศิษย์ ห่วงใย ให้ฉลาด ช่วยสร้างชาติ สร้างเด็กดี มีเหตุผล
มีระเบียบ วินัย ใจอดทน สร้างผู้คน เป็นคนดี ศรีไทยเอย.
หยิบมาฝาก...จากบทประพันธ์ของอาจารย์ฐปกรณ์ โสธนะ
กลอนดอกสร้อย
(81.96%-470 ผู้โหวต)
เกี่ยวกับเรื่อง กลอนดอกสร้อย
