..... ศาสนาก็อยู่ภายใต้กฎเดียวกันกับสรรพสิ่งทั้งหลาย เมื่อการเกิดขึ้น มีการดำรงอยู่ และมีการเสื่อมสิ้นไป เช่นกัน ตามที่ปรากฎในบทบรรณาธิการของนิตยสารธรรมะชื่อ "น่านฟ้า" ว่าไว้ดังนี้
พระพุทธศาสนาได้เข้ามาในสุวรรณภูมิเป็นครั้งแรกเมื่อราว พ.ศ. ๒๐๐ เศษ พระราชกวี (อ่ำ)วัดโสมนัสวิหารได้แปลความหมายจากกระเบื้องจารและแผ่นจารึกต่างๆที่ขุดพบในที่ต่างๆทั่วประเทศแล้วนำมาปะติดปะต่ออ่านแปลความหมายรวมกัน ได้ความว่า พระเจ้าอโศกมหาราชส่งสมณทูตที่เป็นพระอรหันต์ถึง ๕ รูปมีพระโสณะมหาเถระพระฌานียะมหาเถระ พระอุตตระมหาเถระ พระภูริยะมหาเถระ และพระมูนียะมหาเถระเข้ามาเผยแผ่ศาสนาพุทธในดินแดนสุวรรณภูมิแห่งนี้
ศาสนาพุทธได้เคยเลือนหายไปจากประเทศอินเดีย จนต้องนำศาสนาพุทธจากประเทศอื่นกลับสู่ประเทศอินเดียอีกครั้ง เห็นได้ว่าถ้าศาสนาพุทธไม่ได้ถูกนำไปเผยแผ่ยังประเทศอื่น เช่นการปักหลักอย่างมั่นคงในสุวรรณภูมิ ศาสนาพุทธก็คงหายไปจากโลก การเผยแผ่ศาสนาพุทธไปยังประเทศอื่นจึงมีความสำคัญต่อการคงอยู่ของพระพุทธศาสนา
เช่นเดียวกับ พระสัทธรรม ซึ่งมีโอกาสที่จะเลอะเลือน หรืออันตรธานไปได้ พระพุทธองค์ตรัสแสดงธรรม ๔ อย่างว่าเป็นไปเพื่อความเลอะเลือน เพื่ออันตรธานแห่งพระสัทธรรม คือ
๑. ภิกษุทั้งหลายเรียนพระสูตรด้วยบทพยัญชนะที่ยกขึ้นผิด มีเนื้อความอันแนะนำผิด
๒. ภิกษุทั้งหลายเป็นผู้ว่ายาก
๓. ภิกษุผู้สดับตรับฟังมากไม่สอนผู้อื่นให้ท่องจำพระสูตรโดยเคารพ เมื่อภิกษุผู้สดับตรับฟังมากเหล่านั้นล่วงลับไป พระสูตรก็ชื่อว่ามีมูลรากอันขาด(ไม่มีผู้ทรงจำได้)
๔. ภิกษุผู้เป็นเถระเป็นผู้มักมาก ย่อหย่อน เอาแต่นอนหลับ ทอดธุระในความสงัด ไม่ปรารภความเพียรเพื่อบรรลุธรรมซึ่งยังไม่บรรลุ ทำให้คนรุ่นหลังถือเป็นตัวอย่าง
การที่พระอาจารย์ภูสิต(จันทร์) ขันติธโร เจ้าอาวาสวัดป่าหลวงตามหาบัว ญาณสันปันโน ได้เดินทางไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย เมื่อปลายเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๒ ตามคำเชิญของ พระครูสมุหกวีรัตน์ พระธรรมทูตประจำประเทศเยอรมัน ในงาน Thailand Grand Invitation 2009 ซึ่งจัดขึ้นในมหาวิทยาลัยเวียนนา เป็นเวลา ๗ วัน ทั้งได้มอบเงินจำนวนหนึ่งไว้เพื่อเป็นทุนในการก่อตั้ง สำนักสงฆ์สวนแสงธรรม ในประเทศออสเตรียด้วย ดังรายละเอียดท่านสามารถหาอ่านได้จากเรื่องภายใน “น่านฟ้า” ฉบับนี้
พระพุทธศาสนาได้มีโอกาสไปยังต่างแดน และเป็นการสืบทอดพระพุทธศาสนาให้กว้างไกลออกไปเป็นประโยชน์ต่อผู้คนซีกโลกตะวันตก ถือได้ว่าเป็นย่างก้าวที่สำคัญของการสืบต่ออายุพระศาสนา และพระสัทธรรมคำสอนของพระพุทธองค์
พระสัทธรรมเลอะเลือน
เกี่ยวกับเรื่อง พระสัทธรรมเลอะเลือน
