เมื่อลูกสาวตกลง จึงได้โทรศัพท์ไปแจ้งความประสงค์ให้กับสถานสงเคราะห์เด็ก เพื่อจองวันนำอาหารไปเลี้ยงเด็กในครั้งนี้   กรณีที่เราประสงค์จะนำอาหารไปเลี้ยงเด็กที่สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า จะต้องจองล่วงหน้าเพราะในบางวันมีเจ้าภาพจองไว้ก่อนแล้ว

        ในปีนี้สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าแห่งนี้ มีเด็กกำพร้า เด็กเร่รอน ที่อยู่ในความดูแล ของสถานสงเคราะห์ประมาณ 120 คน โดยเป็นเด็กที่พ่อแม่ทอดทิ้ง เด็กจากครอบครัวที่มีปัญหาครอบครัวแตกแยก  และเด็กเร่รอนขอทาน โดยจะรับเด็กชายตั้งแต่อายุ 7 - 18 ปี มาดูแล และส่งเข้าเรียนตามโรงเรียนต่าง ๆ ในเมือง โดยสถานสงเคราะห์จะะเป็นผู้ดูแลในการเรียน

        อาหารที่นำไปเลี้ยงเด็กในครั้งนี้ ได้แก่แกงไก่  ไข่ลูกเขย  ลูกชิ้นทอด ขนม และนมกล่อง

        การจัดทำอาหารก็มี  แม่บ้าน  น้องสาว ลูกสาวอีก 2 คน ได้ช่วยกันทำ ส่วนผู้เขียนเป็นลูกมือ ได้เตรียมการล่วงงหน้าหนึ่งคืน น้องเมล์ และน้องแนน ลูกสาวดีใจมากที่ลงมือทำอาหารด้วยตนเอง และต่างร่วมมือร่วมใจกัน ด้วยความสนุกสนาน

        เมื่อถึงเวลานัด พวกเรา 6 คน ก็ได้ไปตามนัด โดยสถานสงเคราะห์ได้อำนวยความสะดวกให้ดีมาก พอถึงเวลาเจ้าหน้าที่ได้เคาะระฆัง เด็ก ๆ ก็จะเดินเป็นแถวมายังโรงอาหาร เข้านั่งตามโต๊ะที่จัดไว้ จะมีรุ่นพี่เป็นผู้นำอาหารมาบริการ และควบคุมการนั่ง

          ก่อนจะทานอาหาร เด็ก ๆ จะร้องเพลงวันเกิดให้เจ้าภาพ  ขอบคุณ ร้องเพลงจะเป็นเด็กดี และเพลงขอบคุณ หลังจากนั้นจะให้เจ้าภาพพูดกับเด็ก ๆ ปรากฎว่าน้องเมล์ตื้นตันใจพูดไม่ออก  ผู้เขียนต้องพูดแทน เสร็จแล้วเด็ก ๆ ก็ลงมือทาน

          เมื่อมองดูเด็กทุกคนแล้ว จะมองเห็นแววตาที่ขาดความอบอุ่น ขาดที่พึ่งทางใจ หว้าเหว่และไม่มีอนาคต คนที่จะรู้ซึ้งถึงแก่นจิตก็คือ...เด็กกำพร้าดังกล่าว

           หากท่านมีมาก ก็ขอเจือจุนให้กับผู้ที่ด้อยโอกาสในสังคมบ้าง เพราะเขาก็คือคนไทยคนหนึ่ง ...!!!

           ...สถานที่จะทำบุญก็มีมากหลาย นอกจากที่วัด โรงทาน มูลนิธิ และโรงเรียนแล้ว สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ก็น่าจะเป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่ง ที่ผู้ใจบุญทั้งหลายควรจะไป...ท่านลองคิดดู

                       ...  ดูใบหน้า  ดูแววตา  ไร้เดียงสา

                            อยากบอกว่า ชีวิตหนู ยังมีหวัง

                            ขอแต่เพียง มีผู้  ให้กำลัง

                            หนูก็ยัง ก้าวไกล  ใจมั่นคง...

Advertisement