จริงหรือการเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็กเล็กกับเริ่มเมือเด็กโตนั้นไม่มีความแตกต่าง

              จากผลการทดสอบของเด็กไทยเด็กไทยส่วนใหญ่ผ่านการเรียนกวดวิชาสำนักกวดวิชา และยอมรับได้ว่าสามารถทำข้อสอบได้คะแนนสูง แต่การนำไปใช้ในชีวิตประจำนั้นเป็นเรื่องสำคัญกว่าการได้คะแนนที่สูง ซึ่งได้จากการจำหรือทำข้อสอบบ่อยๆ ซึ่งปัจจุบัน คุณครูทั้งหลายเคยคิดหรือไม่ว่าการใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันมีความจำเป็นค่อนข้างสูงมากและมากขึ้นเรื่องๆ แล้วถ้าการศึกษาและการเรียนรู้ภาษาอังกฤษยังใช้วิธีท่องจำเพื่อสอบหรือเพื่อทำคะแนนสูงเพียงอย่างเดียว ผู้อ่านทั้งหมายลงคิดดูซิว่า อีกสิบปีข้างหน้า ประเทศไทยยังใช้ภาษาไทยในการติดต่อกับบุคคลอื่นๆหรือเปล่า เนื่องการปัจจุบันการทำงานหรือส่วนใหญ่ถ้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ก็แทบจะทำอะไรไม่ได้แล้ว และถ้าเด็กไทยในอนาคตไม่สามารถโต้ตอบกับบุคคลภายนอกถามหน่อซิว่า ประเทศเราจะเป็นอย่างไร ในขณะที่ประเทศลาว ประชาชนส่วนใหญ่สามารถโต้ตอบภาษาอังกฤษ ได้เป็นอย่างดี หรือ เราต้องสูญเสียงเงินตราในการจ้างครูต่างชาติเหมือนปัจจุบันเพราะเราไม่ได้สร้างคนรุ่นใหม่ที่มีความสามารถในการใช้ภาษาที่หลากหลาย แล้วประเทศจะพัฒนาไปได้อย่างไร เมื่อคนไทยทั้งหมดเป็น ใบ้ คือพูดกับใครไม่ได้ ไม่รู้เรื่อง อย่างนั้นหรือ ที่การศึกษาไทยต้องการ
              จากการที่เราสูญเสียเงินตราส่วนใหญ่จ้างครูต่างชาติ ในเดือนละ 15,000.บาท -30,000.บาท ในขณะที่ครูไทย ได้รับเงินเดือนเริ่มแรก 7 พันกว่าบาทเอง ยุติธรรมสำหรับคนไทยหรือ ถ้าเราเริ่มสร้างเยาวชนตั้งแต่บัดนี้ต่อไป เยาวชนกลุ่มนี้สามารถถ่ายทอดทุกสิ่งทุกอย่างให้กับสังคม เราจะไม่ต้องสูญเสียงเงินจำนวนมาก ในการนำไปสร้างงานให้กับต่างชาติ กลับกันกับคนไทยไปทำงานต่างประเทศส่วนใหญ่เป็นเพียงผู้ใช้แรงงาน และขอถามว่าสังคมไทยจะพัฒนาคนในชาติเป็นผู้ใช้แรงงานอย่างนั้นหรือ

 ขอให้คุณครูทุกคนตระหนักถึงอนาคตของเยาวชนเราด้วยเทอญ

Advertisement