ในช่วงชีวิตของแต่ะคน ย่อมผ่านประสบการณ์ เห็นความดี ไม่ดี ความเจ็บ ความปวด ความสุข ความสบาย ความทุกข์ และความเศร้ามาไม่มากก็น้อย ทำให้ชีวิตเราได้สั่งสมทักษะในแต่ละเรื่องมา จึงควรนำอดีตมาเพื่อพัฒนาตนเอง

            บทเรียน เป็นสิ่งที่เราจะต้องศึกษาว่าบทเรียนชีวิตที่ผ่านมา ควรจะนำมาเป็บบทเรียนในการพัฒนาตนเองหรือไม่

             บทจำ เป็นสิ่งที่เราจะต้องจำไว้ในใจ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้เราระมัดระวังบทเรียนในอดีตที่ฝั่งใจ ที่ทำให้เราต้องเสียใจ ก็ควรใส่ใจไม่ให้มาเยือนเราอีก

             บททำ เป็นสิ่งที่เราจะต้องแก้ไขปรับปรุงตัวตนของเรา ไม่ให้มีบทเรียนที่ไม่ดี จนทำให้เราจำติดใจ คิดถึงยามใด ใจต้องผวา เราจะต้องทำไม่ให้บทเรียนนั้นเกิดขึ้นกับเราอีก

             บทประเมิน เป็นสิ่งทีเราจะต้องนำมาพิจารณาแก้ไข ประเมินผลว่าเราได้พัฒนตนเองให้ดีขึ้นกว่าเดิมหรือไม่ หรือยังจะต้องมีบทเรียนที่ต้องจำ ทำให้ใจต้องช้ำระบมอีกหรือไม่

              การนำบทเรียน บทจำ บททำ และบทประเมิน มาพัฒนาตนเองก็เป็นวิธีการหนึ่งที่จะทำให้เรามีการพัฒนาชีวิตด้วยตนเอง ฝึกตนเอง วิเคราะห์ตนเองด้วยตัวของตัวเอง แล้วความสุข ความเจริญเราก็จะรู้เอง ไม่ต้องไปถามใคร

Advertisement