หนึ่งบุรุษดุจมณีกวีแก้ว นำแนะแนวนำแนวทางประดิษฐ์ศิลป์ โลกสร้างมาครูกลอนของแผ่นดิน มิใช่ใครกวีศิลป์ศรีสุนทร แม้นสุราเมรัยเร้าใจนัก แต่ใจรักพากเพียรเรียงอักษร แม้นนารีล้อมรุมใจให้สั่นคลอน แต่คงกลอนไพเราะเสนาะใจ ถึงวันนี้ขอขอบคุณสุนทรภู่ ที่เป็นครูให้ลูกศิษย์ได้อาศัย แต่งกวีเทิดทูนท่านให้กินใจ ภาษาไทยจะยิ่งใหญ่คงไว้นิรันดร์