ข้อสังเกตุ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓๖ ได้บัญญัติเกี่ยวกับความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ไว้ว่า

               " ผู้ใดลักทรัพย์โดยฉกฉวยเอาซึ่งหน้า ผู้นั้นกระทำความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ ต้องระวางโทษ..."

               ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ เป็นรูปแบบของการลักทรัพย์อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะการกระทำเฉพาะเจาะจงขึ้นมาจากการลักทรัพย์ โดยต้องมีการลักทรัพย์ในลักษณะที่ "ฉกฉวยเอาซึ่งหน้า"

             "ฉกฉวย" หมายถึงกิริยาคว้าจับ หรือหยิบเอาไปโดยเร็ว แม้การกระทำจะไม่มีการกระชาก หรือใช้กำลังต่อทรัพย์นั้น ถ้ามีกิริยาคว้าจับ หรือหยิบ หรือแย่งเอาไปโดยเร็วแล้วก็ถือว่า เป็นการฉกฉวยเช่นเดียวกัน

              ส่วนคำว่า "ซึ่งหน้า" ไม่ได้หมายความเฉพาะการเอาทรัพย์จากตัวและจากข้างหน้าของผู้ครอบครองทรัพย์ไปเท่านั้น แต่หมายความถึงเอาทรัพย์ไปต่อหน้าต่อตาใกล้ชิดตัวผู้ครองครองทรัพย์นั้น จนทำให้เห็นว่า เป็นการอุกอาจ ไม่เกรงกลัว หรือเกรงอกเกรงใจผู้ครอบครองทรัพย์   ตัวอย่างเช่น

           - ไปขอซื้อสุรา เจ้าของร้านบอกว่าหมดเวลาแล้ว ขายไม่ได้ จำเลยพูดว่าถ้าไม่ขายจะเอากินเฉย ๆ จะทำไม แล้วก็หยิบเอาสุราจากที่วางขายไปขวดหนึ่งเดินออกจากร้านไปเฉย ๆ  เป็นวิ่งราวทรัพย์ เพราะลักษณะการกระทำอุกอาจ

            กรณีความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ คนร้ายไม่ได้ใช้กำลังประทุษร้ายแก่ตัวเจ้าของทรัพย์เลย แต่เป็นการกระทำต่อทรัพย์โดยตรง หากเป็นการกระทำต่อตัวเจ้าทรัพย์ก็จะผิดฐานอื่น เช่น

           - เด็กกำเชือกผูกกระบือไว้แน่น จำเลยเข้าแกะเชือกออกจากมือเด็ก แล้วนำกระบือไป มีความผิดฐานชิงทรัพย์ เพราะเป็นการใช้กำลังประทุษร้ายแล้ว

            คดีนี้จึงเป็นข้อเตือนใจแก่เจ้าหนี้ทั้งหลาย พึงสังวรและระวังในการไปทวงหนี้ มักจะปรากฎตามข่าวตามสื่อต่าง ๆ ว่า เจ้าหนี้มักจะไปทวงหนี้กันนอกระบบ ทำให้ลูกหนี้เกิดความเดือดร้อน ต้องบาดเจ็บ เสียชีวิต และเสียทรัพย์สินไปไม่ใช่น้อย และ...ลูกหนี้เองก็ควรระวัง !เช่นกัน ...

          ... หากมีปัญหาข้อกฎหมายก็ควรไปปรึกษากับหน่วยงานที่รับผิดชอบ เช่น  สำนักงานคุ้มครองสิทธิและช่วยเหลือทางกฎหมาแก่ประชาชน(สคช.) ประจำจังหวัด  มีทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักร  ได้ทุกวันในเวลาราชการ ปรึกษาฟรี ! ...

Advertisement