กาพย์  

* สังขยาหน้าตั้งไข่  

ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง

เป็นนัยไม่เคลือบแคลง  

แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ

* ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ

แทรกใส่น้ำกะทิเจือ

วิตกอกแห้งเครือ

ได้เสพย์หริ่มพิมเสนโรย

* ลำเจียกชื่อขนม

นึกโฉมฉมหอมชวยโชย

ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย

โหยไห้หาบุหงางาม

* มัศกอดกอดอย่างไร

น่าสงสัยใคร่ขอถาม

กอดเคล้นจะเห็นความ

ขนมนามนี้ยังแคลง

* ลุตตี่ นี่น่าชม

แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง

โอชาหน้าไก่แกง

แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย

* ขนมจีบเจ้าจีบห่อ

งามสมส่อประพิมประพาย

นึกน้องนุ่งจีบถวาย

ชายพกจีบกลีบแนบเนียน

* รสรักยักลำนำ

ประดิษฐ์ทำขนมเทียน  

คำนึงนิ้วนางเจียน

เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม

* ทองหยิบทิพย์เทียมทัด

สามหยิบชัดน่าเชยชม

หลงหยิบว่ายาดม

ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ

* ขนมผิงผิงผ่าวร้อน

เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน

ร้อนนักรักแรมไกล

เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง

* รังไรโรยด้วยแป้ง

เหมือนนกแกล้งทำรังรวง

โอ้อกนกทั้งปวง

ยังยินดีด้วยมีรัง

* ทองหยอดทอดสนิท

ทองม้วนมิดคิดความหลัง

สองปีสองปิดบัง

แต่ลำพังสองต่อสอง

* งามจริงจ่ามงกุฎ

ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง

เรียมร่ำคำนึงปอง

สะอิ้งน้องนั้นเคยแล

* บัวลอยเล่ห์บัวงาม

คิดบัวถามแก้วกับตน

ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล

สถนนุชดุจประทุม

* ช่อม่วงเหมาะมีรส

หอมปรากฏกลโกสุม

คิดสีสไบคลุม

หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน

* ฝอยทอง เป็นยองใย

เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน

คิดความยามเยาวมาลย์  

เย็บชุนใช้ไหมทองจีนฯ