ธุลีรำพึง

ชีพธุลีลอยเคว้งคว้างบนทางผ่าน

ฟุ้งอยู่กลางจักรวาลเท่านั้นหนา

เป็นแค่เพียงหยดหนึ่งกาลเวลา

แต่ก็หลงอหังการ์ไม่เว้นวัน

หยาดชีวิตทระนงถูกลงแส้

ผองดวงแดวิบากมากกระสัน

ให้เงยจากเสพโง่เขลาอย่างเมามัน

ที่ดื้อรั้น หันทบทวน มวลธุลี

เพียงมายาหมุนเหวี่ยงก็เพลี่ยงพล้ำ

โลกธรรมเสพกระหายไม่หน่ายหนี

อำนาจราชศักดิ์กักชีวี

มอมเมาดวงฤดีให้หลงทาง

เพียงผ่านเลยสายลมสิ่งสมมุติ

ก็ลอยหลุด ภูมิใจ สิ่งรอบข้าง

สิ้นสายลมหอบค้ำช่วยอำพราง

เป็นธุลีซบกลางทะเลทราย

นานนานทีมีน้ำค้างหยาดพร่างพื้น

ยังไม่ทันชุ่มชื่นก็จางหาย

เดินดุ่มมายาวไกลให้เสียดาย

มันคลับคล้ายความฝันชีพสั้นนัก

ล้วนเป็นดั่งธุลีที่เคว้งคว้าง

ลอยฟุ้งไร้ทิศทางสว่างประจักษ์

ต่างโหวงเหวงป่วยไข้ไร้ที่พัก

อาการหนักเพ้อพล่ามไปตามกัน

อณูทิพย์  ธารทอง