เซ็งเพราะสภาพจำเจ

        เมื่อหนีความจะเจไปไม่ได้   เราก็ไม่ควรทนอยู่ด้วยความเบื่อ   แต่ควรจะอยู่ด้วยไม่รู้สึกเบื่อหรือเซ็ง   วิธีการก็คือ   ขั้นแรกเราปรับใจให้ยอมรับและพอใจกับสิ่งจำเจนั้น   มองหาเสน่ห์ในความจืดชืด   คิดเสียว่า  "เมื่อไม่มีสิ่งที่เราชอบ   ก็ต้องชอบสิ่งที่เรามี"   จากนั้นจึงหาวิธีเพิ่มเสน่ห์ให้กับสิ่งที่เรามี   เช่น   ถ้าเบื่องานประจำเราก็หาทางปรับปรุงขยับขยายงานนั้น   เปิดแผนกใหม่ขึ้นมาบ้าง   ไม่ทำงานแบบเช้าชามเย็นชาม   และที่สำคัญคือไม่กลัวการเสี่ยง   ยึดติดว่า  "ล้มแล้วก้าวไปข้างหน้า   ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่" หรือถ้าทำงานประจำจนเครียด   ควรหางานอดิเรกทำสลับฉาก   บางคนเขียนหนังสือเป็นงานอดิเรก   จนกลายเก็นนักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่   และบางท่านแม้จะมีงานประจำทำอยู่แล้ว   ก็ยังรับตำเหน่งรัฐมนตรีเป็นงานอดิเรก   เหตุนั้นการปรับปรุง   กิจการภายในจึงเป็นวิธีแก้ความเบื่อได้ดี   คนเบื่อบ้านก็อาจตกแต่งห้องใหม่อย่างมีศีลป์   โยกย้ายฟอร์นิเจอร์เสียบ้างบ้านจะได้ดูน่าอยู่ขึ้น   หรือสำหรับผู้ที่เบื่อแฟน   ก็อาจใช้วิธีเปลี่ยนบรรยากาศ   ชวนกันไปทานอาหารนอกบ้าน   ไปตากอากาศด้วยกันบ้าง   หรือเซ็งหนักเข้าก็ชวนกันไปปิดทองลูกนิมิต   แล้วอธิษฐานว่า  "ชาติหน้าชาติไหน   จงอย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลย"   จะได้สิ่นเรื่องสิ้นราวไปเลย