ตำนานรักพระจันทร์...

นานมาแล้ว...สมัยโลกมีพระจันทร์อยู่สองดวง
มีดวงจันทร์ดวงหนึ่งเป็นผู้หญิง
..กับอีกดวงหนึ่งเป็นผู้ชาย
และดวงจันทร์ทั้งสองดวงนี้ ต่างก็รักกันมาก
ดวงจันทร์ทั้งสองไม่เคยแยกห่างจากกัน...
..ทุก ๆ คืนเมื่อมองไปบนท้องฟ้า
จะเห็นดวงจันทร์ทั้งคู่ อยู่เคียงข้างกันเสมอ..
แต่แล้ววันหนึ่ง..
ดวงจันทร์ผู้หญิงได้ไปพบกับพระอาทิตย์
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงหลงไหลในแสงเจิดจ้าของดวงอาทิตย์
จนเลื่อนตัวไปตามพระอาทิตย์ทีละน้อย ทีละน้อย.....
และก็แยกมาจากดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งในที่สุด..
เมื่อค่ำคืนมาถึง..
จึงมีดวงจันทร์ผู้ชายเหลืออยู่เพียงดวงเดียว...
ส่วนดวงจันทร์ผู้ชายก็ได้แต่ตามหาดวงจันทร์ผู้หญิงไปทุกหนทุกแห่ง...
คืนแล้วคืนเล่า วันเวลาล่วงผ่านไป
แต่ดวงจันทร์ผู้ชายก็ไม่สามารถตามหาดวงจันทร์ผู้หญิงได้พบ...
ด้วยความคิดถึงแล้วอยากพบดวงจันทร์ผู้หญิงให้เร็วที่สุดทำให้ดวงจันทร์ผู้ชายคิดว่า
"หากเรามัวแต่อยู่อย่างนี้ คงไม่เจอแน่ ๆ "
จึงตัดสินใจ..ระเบิดตัวเอง เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทั่วจักรวาลเพื่อให้ชิ้นส่วนแต่ละชิ้น ออกตามหาดวงจันทร์อีกดวงหนึ่งนั้น...
....เมื่อเวลาผ่านไป
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงเห็นความจริงว่า..
แม้ดวงอาทิตย์จะส่องแสงเจิดจ้า สวยงามสักปานใด
แต่ดวงอาทิตย์ก็มิส่องแสงเจิดจ้า แต่เพียงเธอเท่านั้น
ยังส่องแสงไปดาวอื่น ๆ อีกมากมาย
ดวงจันทร์ผู้หญิงก็กลับไปหาดวงจันทร์ผู้ชายอีกครั้ง..
....แต่อนิจจาหาเท่าไหร่ก็หาดวงจันทร์ผู้ชายไม่พบ
ต่อมาจึงได้รู้ว่า ดวงจันทร์ผู้ชายยอมระเบิดตัวเอง เพียงเพื่อตามหาตน
จนกระจัดกระจายเป็นเศษเสี้ยวเล็ก ๆ
ทำให้ดวงจันทร์ผู้หญิงรู้ว่าไม่มีวันที่จะได้เจอกับดวงจันทร์ผู้ชายอีกต่อไป
จึงได้แต่เศร้าโศกและเสียใจ...
แต่ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ที่ดวงจันทร์ผู้ชายมีต่อดวงจันทร์ผู้หญิง
ทุกค่ำคืนจึงพยายามเปล่งประกายแสง
ที่ยังเหลืออยู่เพียงน้อยนิดของตน
ส่งให้ถึงดวงจันทร์ผู้หญิง
เกิดเป็นแสงพร่างพรายเต็มท้องฟ้า เคียงข้างดวงจันทร์
จนเกิดเป็นดวงจันทร์และดวงดาว ให้เราเห็นจนถึงทุกวันนี้ ....
หากเรามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน วันไหนที่เห็นจันทร์สวยสด
วันนั้นคุณก็จะไม่เห็นดาวดวงน้อยส่องแสง
หรือวันไหนคุณเห็นดาวเปล่งประกายเต็มฟ้ามืด
วันนั้นคุณก็จะไม่พบดวงจันทร์....
" ....เขาและเธอไม่อาจพบกันตลอดกาล...." ขอบคุณที่อ่านจนจบ...ซึ้งมาก!!!