บทความที่นำมาลงนี้ มาจากหนังสือ ชื่อว่า กุศโลบาย อุบายในการใช้คน ของหลวงวิจิตรวาทะการ เป็นผู้แปลครับ ___________________________________________________________________________________ คุณสมบัติอันสำคัญของนักการทูต นักการเมือง และนักการปกครองนั้น คือ ศิลปแห่งการปฏิเสธ มนุษย์ที่ฉลาดคือมนุษย์ที่รู้จักใช้คำว่า "No" มาลองพิจารณาวิธีบางอย่าง ที่เคยมีคนใช้สำเร็จมาแล้ว มาลองพิจารณาวิธีบางอย่าง ที่เคยมีคนใช้สำเร็จมาแล้ว เรื่องของ เฮนรี ฟอร์ด  ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ เ ด วิ ส เข้ามาหา เ ฮ น รี ฟ อ ร์ ด บอกขายที่ดินแห่งหนึ่งให้ เดวิสมีเหตุผลหลายอย่างที่จะแสดงว่า ที่ดินนั้นมีประโยชน์แก่การงานของฟอร์ด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ดินรอบๆ ที่นั้น ฟอร์ดก็ได้ซื้อไว้ทั้งหมดแแล้ว ความจริงฟอร์ดไม่ต้องการที่รายนี้เลย แต่เป็นการยากที่จะปฏิเสธด้วยเหตุผล และที่จะปฏิเสธไปอย่างอย่างดื้อๆ ก็จะก่อศัตรูโดยไม่จำเป็น ฟอร์ดหยิบก้อนอะไรก้อนหนึ่ง ที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ พลิกดูและโยนเล่น และถามเดวิสว่ารู้จักหรือไม่ว่าเป็นอะไร? เดวิสตอบว่า "ไม่รู้จัก" ฟอร์ดอธิบายให้ฟังว่า เป็นวัตถุดิบชนิดหนึ่ง ซึ่งได้พบใหม่ ฟอร์ดตั้งใจจะใช้ทำเป็นตัวรถ ฟอร์ดอธิบายให้เดวิสฟังอย่างวิธีขยายแผนการลับของตน ด้วยความไว้วางใจในเดวิส กระทำให้เดวิสรู้สึกภาคภูมิ ในความไว้วางใจของฟอร์ด ฟอร์ดพูดถึงเรื่องของชนิดนี้ราว 15 นาที แล้วก็กลับไปพูดถึงเรื่องที่ดิน และชี้แจงอย่างย่อๆ ให้เดวิสทราบว่าไม่ต้องการซื้อ เดวิสลาฟอร์ดไปโดยไม่เสียใจในการที่ถูกปฏิเสธเรื่องที่ดินเลย !!!!!  กุศโลบายของฟอร์ดในเรื่องนี้ แยกออกได้เป็น 3 ประการคือ 1. ฟอร์ดชวนให้เดวิสสนทนาเรื่องอื่น กระทำให้ความจ่อจิตของเดวิสในเรื่องขายที่ดินจางไปชั่วคราว 2. ฟอร์ดแสดงความไว้วางใจในเดวิส เกี่ยวกับเรื่องแผนการลับของตนซึ่งควรเป็นของปิดบัง กระทำให้เดวิสเกิดความจ่อจิตในเรื่องวัตถุดิบก้อนนั้น และเกิดความภูมิใจว่า ตนได้รับความไว้วางใจของคนสำคัญเช่น ฟอร์ด 3. ฟอร์ดทำให้เดวิสเห็นว่าเรื่องขายที่ดิน ไม่เป็นเรื่องสำคัญ ฟอร์ดให้เกียรติยศแด่เดวิสมากกว่าเป็นคนขายที่ดิน กุศโลบายอันนี้สำเร็จอย่างสมบูรณ์ ฟอร์ดปฏิเสธเดวิสได้ โดยไม่แต่จะไม่ทำความขุ่นเคืองให้เดวิสเท่านั้น ฟอร์ดยังสามารถทำให้เดวิสภาคภูมิใจได้อีกส่วนหนึ่งด้วย นอกจาก Henry Ford ยังมีคนสำคัญอื่นๆ อีกที่ถือว่าศิลปแห่งการปฏิเสธเป็นการสำคัญมาก และท่านเหล่านั้นใช้ศิลปแห่งการปฏิเสธโดยใช้วิธีต่างๆ กัน ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ เ ด วิ ส เข้ามาหา เ ฮ น รี ฟ อ ร์ ด บอกขายที่ดินแห่งหนึ่งให้ เดวิสมีเหตุผลหลายอย่างที่จะแสดงว่า ที่ดินนั้นมีประโยชน์แก่การงานของฟอร์ด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ดินรอบๆ ที่นั้น ฟอร์ดก็ได้ซื้อไว้ทั้งหมดแแล้ว ความจริงฟอร์ดไม่ต้องการที่รายนี้เลย แต่เป็นการยากที่จะปฏิเสธด้วยเหตุผล และที่จะปฏิเสธไปอย่างอย่างดื้อๆ ก็จะก่อศัตรูโดยไม่จำเป็น ฟอร์ดหยิบก้อนอะไรก้อนหนึ่ง ที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ พลิกดูและโยนเล่น และถามเดวิสว่ารู้จักหรือไม่ว่าเป็นอะไร? เดวิสตอบว่า "ไม่รู้จัก" ฟอร์ดอธิบายให้ฟังว่า เป็นวัตถุดิบชนิดหนึ่ง ซึ่งได้พบใหม่ ฟอร์ดตั้งใจจะใช้ทำเป็นตัวรถ ฟอร์ดอธิบายให้เดวิสฟังอย่างวิธีขยายแผนการลับของตน ด้วยความไว้วางใจในเดวิส กระทำให้เดวิสรู้สึกภาคภูมิ ในความไว้วางใจของฟอร์ด ฟอร์ดพูดถึงเรื่องของชนิดนี้ราว 15 นาที แล้วก็กลับไปพูดถึงเรื่องที่ดิน และชี้แจงอย่างย่อๆ ให้เดวิสทราบว่าไม่ต้องการซื้อ เดวิสลาฟอร์ดไปโดยไม่เสียใจในการที่ถูกปฏิเสธเรื่องที่ดินเลย !!!!! กุศโลบายของฟอร์ดในเรื่องนี้ แยกออกได้เป็น 3 ประการคือ 1.ฟอร์ดชวนให้เดวิสสนทนาเรื่องอื่น กระทำให้ความจ่อจิตของเดวิสในเรื่องขายที่ดินจางไปชั่วคราว 2.ฟอร์ดแสดงความไว้วางใจในเดวิส เกี่ยวกับเรื่องแผนการลับของตนซึ่งควรเป็นของปิดบัง กระทำให้เดวิสเกิดความจ่อจิตในเรื่องวัตถุดิบก้อนนั้น และเกิดความภูมิใจว่า ตนได้รับความไว้วางใจของคนสำคัญเช่น ฟอร์ด 3.ฟอร์ดทำให้เดวิสเห็นว่าเรื่องขายที่ดิน ไม่เป็นเรื่องสำคัญ ฟอร์ดให้เกียรติยศแด่เดวิสมากกว่าเป็นคนขายที่ดิน กุศโลบายอันนี้สำเร็จอย่างสมบูรณ์ ฟอร์ดปฏิเสธเดวิสได้ โดยไม่แต่จะไม่ทำความขุ่นเคืองให้เดวิสเท่านั้น ฟอร์ดยังสามารถทำให้เดวิสภาคภูมิใจได้อีกส่วนหนึ่งด้วย นอกจาก Henry Ford ยังมีคนสำคัญอื่นๆ อีกที่ถือว่าศิลปแห่งการปฏิเสธเป็นการสำคัญมาก และท่านเหล่านั้นใช้ศิลปแห่งการปฏิเสธโดยใช้วิธีต่างๆ กัน เรื่องของชาลส์ ชว้าบ ชาลส์ ชว้าบ ชอบสะสมนิยายขบขันไว้ใช้ในเวลาปฏิเสธ นักหนังสือพิมพ์บางคนเข้าไปขอสัมภาษณ์ชาลส์ แทนที่จะได้รับเรื่องราวที่ต้องการสัมภาษณ์กลับได้ฟังเรื่องขบขันต่างๆ ซึ่งนักหนังสือพิมพ์ผู้นั้นก็พอใจ และไม่โกรธเคืองในการที่ไม่ได้เรื่องที่ตนปรารถนา เพราะถึงอย่างไรก็ได้สนทนากับชาลส์ อย่างสนุกสนานและรู้สึกเป็นเกียรติยศพอแล้ว เรื่องของอับราฮัม ลินคอร์น อับราฮัม ลินคอร์น ชอบใช้วิธีถามแทนที่จะตอบ คือเมื่อผู้ใดมาขอร้องอย่างใดอย่างหนึ่ง ก่อนที่จะปฏิเสธ อับราฮัม ลินคอร์นมักตั้งปัญหาถามหลายๆ ข้อ การถามไม่ใช่เป็นการซัก แต่ถามในทำนองขอความรู้ความเห็น โดยแสดงว่าสนใจในเรื่องที่คนมาพูด ครั้นแล้วก็ปฏิเสธอย่างง่ายๆ วิธีนี้จะต้องระมัดระวังมิให้ผู้นั้นเข้าใจไปว่า ล่อถามเอาความลับแล้วไม่ช่วยเหลือ และการถามก็ต้องถามด้วยความถ่อมตนและยกย่องผู้นั้น เรื่องของ นายพันเอก เฮาส์  นายพันเอก เฮาส์ ชอบใช้วิธีเปลี่ยนเรื่องที่ถูกถามหรือถูกร้องขอให้กลายเป็นเรื่องขบขันไป เช่นครั้งหนึ่ง เมื่อนายพันเอกเฮาส์ลาพักผ่อน  กระทำให้เกิดข่าวลือว่านายพันเอกเฮาส์กับ ประธานาธิบดีวิลสัน เกิดแตกกัน มีนักหนังสือพิมพ์ไปถามนายพันเอกเฮาส์ว่า ข่าวลือที่ว่า นายพันเอกเฮาส์แตกกันกับประธานาธิบดีวิลสันมีความจริงเพียงไร? นายพันเอกเฮาส์ตอบว่า "ข่าวลือมักจะมีมาในท่ามกลางฤดูร้อนเช่นเดียวกับนิยายเรื่องงูทะเล" เนื่องจาก หนังสือเรื่องนี้เป็นหนังสือแปล เลยน่าจะงง ๆ หน่อย อย่างน้อยผมก็นั่งงงอยู่พักใหญ่กับการใช้ภาษา แต่ผมก็ยังคิดว่าหนังสือเล่มนี้น่าจะมีประโยชน์กับเพื่อน ๆ ลองอ่านดูนะครับ

Advertisement