คำแนะนำ เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน และเพื่อความมีอรรถรส

สวัสดีครับ ถ้าท่านเพิ่งจะเข้ามาชมเป็นครั้งแรก ก็ขอเรียนให้ทราบว่า เว็บนี้็ เป็นเว็บเล่าเรื่องโจ๊กใสๆสนุกๆ แทรกด้วยเกร็ดความรู้ด้านภาษาและประสบการณ์ในอเมริกาของผู้จัดทำ เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัยครับ

(แม้ว่าข้อความแนะนำตัว จะสั้นๆเพียงแค่เนี๊ยะ แต่เนื้อหาของเว็บนี้ ยิ่งใหญ่เกินคำบรรยาย นับเป็นอภิมหากาพย์การเรียนรู้ด้านภาษาและความบันเทิงแบบสุดๆที่ผสมกลมกลืนกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อจัดพิมพ์เป็นหนังสือ จึงมีผู้ให้ความสนใจมืดฟ้ามัวดิน(ฝนจะตกอ้ะ) จนพิมพ์กันไม่หวาดไม่ไหว)

เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน และเพื่อความมีอรรถรส ให้ถือหลักดังนี้

1. ให้อ่านเรื่องภาษาอังกฤษก่อน (อันนี้สำคัญมาก) ดูว่าท่านเข้าใจมากน้อยแค่ไหน เราไม่จำเป็นต้องรู้ศัพท์ทุกคำ ให้ฝึกอ่านเก็บใจความ โดยอ่านแบบเร็วๆตะลุยจนจบเรื่อง ถ้าไม่เข้าใจจึงค่อยอ่านภาษาไทยหรือใครอยากรู้ความหมายของศัพท์คำใดแบบละเอียด ก็เปิด Dictionary ดู ผู้แปลพยายามจะให้ในสิ่งที่คิดว่าผู้อ่านไม่มี เช่น การออกเสียง, สำนวน และเกร็ดความรู้อื่นๆ (ยึดหลักว่า : ไม่ควรให้ในสิ่งที่เขามีอยู่แล้วหรือหาได้ง่ายๆ)(ในตอนแรก ให้อ่านในใจ เมื่อพอจับทางได้แล้ว ให้ฝึกอ่านออกเสียงดังๆพอได้ยิน)

2. ให้ยึดถือสำเนียงเจ้าของภาษาเป็นสำคัญ รวมถึงการสะกด การันต์ และเครื่องหมายพิเศษอื่น ๆ จะใช้หลักเทียบเคียงจากเสียงเจ้าของภาษาจริง ๆ (และอย่าลืม ฝึกอ่านหนังสือพิมพ์, ดูหนัง, ฟังข่าว, ฟังเพลง(ภาษาอังกฤษ) ฝึกออกเสียงตาม ไม่นาน คุณจะสามารถจับสำเนียงที่ถูกต้องและกลั่นกรองเอาแต่สิ่งที่ดีๆมาใช้ได้)

3. คำที่มีตัวสะกดหรือลงท้ายด้วยตัว s (เอส), ce, x, ze,se ฯลฯ จะใช้ตัว "ซ" หรือ"ส" วางไว้ท้ายคำ เช่น คำว่า Jews หรือ Juice จะออกเสียงว่า จิวซ หรือ จู้ซ( เวลาอ่านต้องมีเสียงตัว " ซ " หรือ " ส " ออกมาด้วยทุกครั้ง ) และในหนังสือเล่ม 4 ผมจะเริ่มใช้จุดใต้ตัวอักษรที่ต้องออกเสียง ซึ่งน่าจะช่วยให้เข้าใจง่ายขึ้น เช่น คำว่า"Once" ก็จะออกเสียงว่า"วั้นซฺ"(ใน 3 เล่มแรก ผมใช้วิธีขีดเส้นใต้ครับ)

4. ทุกเรื่อง จะกำหนดให้มีการ '' ฝึกออกเสียง '' ขอให้ตั้งใจฝึกให้ดี จุดนี้สำคัญมาก ถ้าท่านฝึกสำเร็จ ภาษาอังกฤษของท่าน จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป (การถ่ายทอด"การออกเสียง"ด้วยตัวหนังสือนั้น จะมีข้อจำกัดอยู่บ้าง แต่ผู้จัดทำ จะพยายามทำให้ดีที่สุด ขอให้ใช้"Talking Dict."(ชนิดที่เป็นซี.ดี. แผ่นละร้อยกว่าบาท)ประกอบไปด้วย)

5. เสียงในภาษาอังกฤษบางเสียง ,บางคำหรือบางพยางค์ ไม่สามารถเขียนออกมาเป็นภาษาไทยได้ ต้องอาศัยการเทียบเคียงเท่านั้น เช่น คำว่า Michael Jackson ต้องออกเสียงว่า “มั้ย – เขิ่ล แจ๊ค-สึ่น (ไม่ใช่ ไมเคิ่ล แจ๊กสัน) คำว่า “สึ่น” ก็ไม่ใช่คำว่า“สึ่น” หรือ “สั่น” เต็มๆ คำ แต่จะเป็นเสียงผสมระหว่าง “อั่น” กับ”อึ่น” ซึ่งเขียนออกมาเป็นภาษาไทยไม่ได้ คล้าย ๆ กับคำว่า Good ซึ่งผู้รู้บางท่านบอกว่า ต้องออกเสียงเป็นสระอูกับสระอื้ด ผสมกัน ดังนี้เป็นต้น ( เป็นดอกด้วยก็ดีนะ จะได้เอาไว้ดมเวลามึน ๆ ..อ่ะๆๆๆ)

6. การออกเสียง พยางค์ที่เน้น (stress) จะมีขีด (-) อยู่ด้านหลัง เช่นคำว่า Window จะออกเสียงว่า วิ้น-โด่ว โดยเน้นที่พยางค์แรก คือ วิ้น ซึ่งการลงเสียงหนัก (stress) นั้น เป็นเรื่องซึ่งสำคัญมาก ๆ แต่คนไทยกลับให้ความสำคัญน้อยเกินไปทำให้มีปัญหาเวลาสื่อสารกับชาวต่างชาติเพราะจะทำให้คุยกันไม่ค่อยเข้าใจ

7.ถ้าวันใดท่านรู้สึกสนุกและมีความสุขที่จะอ่านเนื้อเรื่องภาษาอังกฤษหลายๆเที่ยวจนจำเนื้อเรื่องได้เป็นส่วนใหญ่(จำได้โดยอัตโนมัติ มิใช่การท่องจำ)และสามารถเข้าใจเนื้อเรื่องได้โดยมิต้องอ่านเนื้อเรื่องภาษาไทยอีกต่อไป(เวลาอ่าน ไม่ต้องแปล) ท่านจะพบว่า ภาษาอังกฤษ ได้เข้ามาสิงสถิตย์อยู่ในตัวท่านมากมาย จนถึงระดับที่ท่านสามารถนำไปใช้งานได้แล้วจริงๆ

หวังเป็นอย่างยิ่งว่า websiteนี้จะเป็นประโยชน์ต่อท่าน ไม่มากก็น้อย หากมีข้อ
ผิดพลาดประการใด ผู้จัดทำขอน้อมรับคำติชมทุกประการ โดยเขียนมาคุยได้ที่

cyborg_bkk@hotmail.comหรือ
cyberknight_th@yahoo.com

จตุพล ณ อิลลินอยส์

(สั่งซื้อหนังสือ"เก่งอังกฤษพิชิตความเครียด"ของผมได้ที่นี่และที่ร้านจำหน่ายหนังสือทั่วไป)
(ซื้อที่นี่ จะได้ราคาพิเศษ) (ดูรายละเอียดที่หัวข้อ"สั่งซื้อหนังสือ")

ก้าวแรกของท่าน ในการที่จะ "เก่งอังกฤษ พิชิตความเครียด" จะเริ่ม ณ.บัดนี้.........ลุย < คลิกที่นี่