..โรคเชื้อราที่เล็บ (onychomycosis, Tinea unguium) เป็นโรคที่รักษาได้ค่อนข้างหายช้าและเรื้อรัง โรคเชื้อราที่เล็บส่วนใหญ่จะเป็นเชื้อ Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophyte และ Epidermophyton floccosum ลักษณะของโรคจะเริ่มเป็นที่ขอบเล็บด้านข้างๆ โดยเป็นพื้นสีขาวทึบๆ ต่อมาเล็บจะหนาและขรุขระ ตัวเล็บจะขรุขระเหมือนถูกแทะ สีจะด้าน เล็บจะเปราะ เป็นขุยหนาและผุ ในผู้ป่วยที่มีภูมิต้านทานต่ำ เช่น เอดส์ จะมีเชื้อราที่เล็บได้ง่าย ปัจจัยอื่นที่ส่งเสริมการติดเชื้อ ได้แก่ เบาหวาน ความชรา และภาวะการไหลเวียนของเลือดต่ำ
       การติดเชื้อพบที่เล็บเท้าได้บ่อยกว่าเล็บมือ เพราะที่เล็บเท้ามีความอับชื้นสูงและอุบัติการณ์ของการติดเชื้อราที่ผิวหนังสูงกว่า

แต่เดิมการรักษา "เชื้อราที่เล็บ" ด้วยยากินจำเป็นต้องกินยาหลายครั้งใน 1 วัน และในเวลาติดต่อกันไม่น้อยกว่า 1 ปี จึงจะหายยาก ทำให้มีผู้ป่วยจำนวนมาก มีความอดทนไม่มากพอแล้วเลิกรักษาไปกลางคัน
ปัจจุบันมียาต้านเชื้อราชนิดกินแบบใหม่ ซึ่งใช้เวลาในการกิยาสั้นลง โดยกินยาเป็นช่วงๆ เดือนละ 1 สัปดาห์ ติดต่อกัน 2 - 3 เดือนแล้วหายขาด การกินยาในช่วงสั้นๆ ทำให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษามากขึ้น ผลการรักษาจึงดีกว่าการกินยาติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน
การตรวจโรค "เชื้อราที่เล็บ" อาจเริ่มจากการตรวจชิ้นเล็บหรือผิวหนังที่ติดโรคด้วยกล้องจุลทรรศน์ แล้วทำการเพาะเชื้อราในป้องปฏิบัติการ ขอแนะนำว่าไม่ควรด่วนวินิจฉัยและรักษา ควรใช้ความละเอียดรอบคอบด้วยวิธีการต่างๆ ที่ถูกต้องและเหมาะสมเข้าช่วย
บทสรุปเพื่อเล็บของเรา
บัญญัติ 5 ประการจนกว่าจะหายขาด
อดทนและใจเย็น หลังจากหยุดยาแล้วต้องรอเล็บใหม่งอกขึ้นมาแทนเล็บเก่า ซึ่งต้องใช้เวลานานกว่า 6 - 12 เดือน
ดูแลเอาใจใส่เล็บ ด้วยความพยายามและตั้งใจทุกวัน ไม่ว่างเว้น
ใส่ใจเรื่องอาการถ่ายเท รองเท้า ถุงเท้า ต้องเลือกชนิดไม่อับชื้น
ทานอาหารครบถ้วน ตามหลักโภชนาการเพื่อสุขภาพของเล็บ
ไม่เผลอเรอ ไม่ตัดสินใจรักษาด้วยตนเองพบแพทย์อย่างสม่ำเสมอ

Advertisement