ยิ่งให้ยิ่งได้

   โครงการพัฒนาศักยภาพแกนนำเยาวชนจิตอาสาในสถานศึกษา  นอกจากจะเป็นโครงการที่ดี  ทำให้เยาวชนมีโอกาสแสดงน้ำใจแก่ผู้ป่วยในโรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้า  และโรงพยาบาลเด็กแล้ว  ยังทำให้สังคมได้รู้จักเยาวชนจิตอาสาอีกมากมาย  ซึ่งพวกเขาและพวกเธอต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าได้เรียนรู้อะไรมากมาย   กับทั้งได้เห็น  คุณค่าของ  การให้  ที่มีค่ามากกว่าการได้รับตลอดเวลา

     เพลง-น.ส.ปรียาพรรณ  ศรีพลอย  นักเรียนชั้น  ม.  5  โรงเรียนสันติราษฎร์วิทยาลัยกรุงเทพฯ   ผู้พกพาความสดใสและรอยยิ้มละไมไปให้กับน้องๆ  ผู้ป่วยเด็กเล็กโรงพยาบาลเด็กรวมถึงพี่ๆ   ผู้ป่วยทหารหาญภาคใต้  ในทุกครั้งที่พี่เลี้ยงจากมูลนิธิกระจกเงาพาไปร่วมกิจกรรมเล่าว่าเธอก็เป็นอีกหนึ่งคนเช่นกันที่ได้เรียนรู้สิ่งดีๆ   มากมายจากโครงการภายใต้การสนับสนุนของมูลนิธิสยามกัมมาจล  ธนาคารไทยพาณิชย์  (มหาชน)  ซึ่งก่อนหน้านั้นเธอเองก็ไม่ต่างจากวัยรุ่นวัยเรียนทั่วไปที่มีภารกิจหลักคือการมุ่งมั่นตั้งใจเรียน  เพื่อทำให้คุณพ่อคุณแม่ชื่นใจ  ซึ่งก็เท่ากับเป็นการทำเพื่ออนาคตที่ดีของตัวเอง   ทว่าการเปิดใจทำกิจกรรมจิตอาสาก็ดูจะเป็นกิจกรรมใหม่ที่เติมเต็มช่องว่างในหัวใจ  และทำให้เพลงมองเห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น

     "ที่โรงเรียน  คุณครูจะบอกว่าถ้าเรียนอย่างเดียวเราก็จะเห็นโลกแต่ในหนังสือ  ทำไมไม่ลองไปทำกิจกรรมอื่นๆ  ภายนอกดูบ้างล่ะ  ที่จะทำให้เรามองโลกได้กว้างขึ้น  ได้ลองทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนมันดีนะ  การอ่านหนังสือมันก็ดี  แต่ว่าเราต้องแบ่งเวลาเรียนหนังสือกับการทำกิจกรรมด้วย"  เยาวชนจิตอาสาเล่า

     ครั้งแรกที่ได้ทำกิจกรรมกับน้องผู้ป่วยที่โรงพยาบาลเด็ก    เพลงได้ทำกิจกรรมเล่านิทานพูดคุย  และวาดภาพระบายสีกับน้องผู้ป่วยตัวน้อยที่ภายนอกแม้จะดูแข็งแรงแต่ภายในกลับถูกรุมเร้าไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บมากมาย  เป็นบทเรียนที่ทำให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของชีวิต  อีกทั้งทำให้รู้ซึ้งถึงความรักของแม่ที่มีต่อลูก

     "เวลาไปทำกิจกรรมกับน้อง  คุณแม่ของน้องก็จะอยู่ด้วย  เคยไปทำกิจกรรมตอนที่น้องเขาหลับอยู่  ก็ได้คุยกับคุณแม่  ก็พบว่าเขามีความเครียดอยู่ในใจ  พอเราไปนั่งคุยกับเขา  เขาได้ระบาย  เขาก็บอกว่าเขาเครียดนะ  มีลูกชายคนโตหวังว่าในวัยนี้ลูกจะได้เรียนหนังสือ  ได้วิ่งเล่นสนุกสนานเหมือนเพื่อนวัยเดียวกันคนอื่นๆ  แต่กลับต้องมานอนป่วยตั้งแต่เกิดจนถึง  2  ขวบพอได้พูดคุยกับเราสีหน้าเขาก็ดูดีขึ้น"  เพลงเล่าสีหน้ามีความสุขคละเคล้าไปกับความประทับใจในความรักของแม่  พลอยทำให้เพลงรู้สึกรักแม่ของตัวเองมากขึ้น  หลังจากการทำกิจกรรมครั้งแรกเพลงได้เริ่มชักชวนเพื่อนๆ  ไปทำกิจกรรมด้วยกันมากขึ้น  จากทีแรกที่มีแค่  7  คน  จนเวลานี้มีทั้งเพื่อนในห้องเดียวกันและเพื่อนต่างห้อง  

       "ตอนไปชวนเพื่อน  บางคนก็จะบอกว่าเราไม่มีดีอะไรหรอก  จะไปช่วยอะไรเขา  หนูก็จะบอกว่าเราก็ไม่มีอะไรเหมือนกัน  วันๆ  ก็มีแต่เรียนอย่างเดียว  มีอะไรที่โดดเด่นล่ะ  ก็นี่ไง  ก็ไปนั่งพูดคุยกับเขา  เป็นเพื่อนเขาก็โอเคแล้วดีกว่าไปเที่ยว  ที่ก็ไปเที่ยวกันจนเบื่อเต็มที่แล้ว  เขาก็ว่าลองไปดูสักครั้งก็แล้วกัน  ปรากฏว่าพอไปทำแล้วก็ติดใจ  ไปกันเรื่อยๆ  สำหรับเพลงเองแล้วไม่เคยมีประสบการณ์อื่นที่มันทำให้สุขใจมากกว่านี้เลย  นี่เป็นครั้งแรกเลย"

     กิจกรรมนี้ยังทำให้ตัวตนภายในของเพลงเติบโต   เปลี่ยนแปลง  จากสาวน้อยวัยเรียนที่แต่ก่อนจะภาคภูมิใจกับเรื่องของตัวเองอย่างเรื่องผลการเรียน  เมื่อได้เกรดดี  ก็จะภูมิใจ  แต่เมื่อได้รู้จักงานอาสาสมัคร  ก็ทำให้รู้จักการทำเพื่อผู้อื่น  อย่างการให้โดยสิ่งตอบแทนที่มีกลับมาคือความอิ่มอกอิ่มใจ

     "ครั้งแรกที่ได้ทำกิจกรรมก็เริ่มรู้สึกบ้างแล้วว่าเราเป็นผู้ให้นะ   เราทำได้นี่  พอมาแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ  อีก  ก็ทำให้รู้สึกว่าเราเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับนะ  เป็นผู้ให้คือเราไปทำกิจกรรมแบ่งเบาความทุกข์ให้น้อง  เป็นผู้รับคือน้องเขาให้ความรู้สึกดีๆ  กับเรา  พอไปทำกิจกรรมกลับมา  ช่วงที่มันยังอิ่มใจอยู่  เราก็คิดว่าฉันได้ไปทำอะไรดีๆ  มานะ  บางทีการเป็นผู้ให้มันก็ดีกว่าการเป็นผู้รับตลอด"  สาวน้อยจากรั้วสันติราษฎร์วิทยาลัยกล่าว

     ทั้งนี้  ที่โรงเรียนของเพลง  ผู้บริหารยังให้การสนับสนุนนักเรียนทำกิจกรรมจิตอาสา  เปิดกว้างให้เยาวชนได้คิดได้พัฒนาโครงการจิตอาสาเพื่อขอรับการสนับสนุนจากโรงเรียน  ซึ่งนอกจากกิจกรรมจิตอาสาในโรงพยาบาลแล้ว  เพลงและเพื่อนยังได้ทำกิจกรรมกับเด็กๆ  ที่ศูนย์การเล่น   ชุมชนวัดดวงแข  ภายใต้การดำเนินการของมูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก  โดยไปสอนเด็กๆเพนท์กระถาง  ทำให้รู้สึกสนุกสนานและเห็นอีกสังคมหนึ่งที่ไม่เคยเห็น  ได้ทราบว่ายังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่เจอกับอะไรแย่ๆ  เกิดการขบคิดเปรียบเทียบ  ทำให้เพลงทราบว่าตัวเองยังโชคดีกว่าผู้อื่นอีกมาก  และน่าจะนำเอาสิ่งดีๆ  ที่ตนเองมีอยู่ไปแบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง

     "เขาก็คงมีความฝันเหมือนกับเรา  แต่ในมุมของเขาอาจมีข้อจำกัด  ทำให้เขาอาจทำมันไม่ได้สาวน้อยจิตอาสากล่าวทิ้งท้าย