วันนี้ดีหนา                ครูพาไปดู

เรื่องราวน่ารู้              คู่สะพานปลา

ออกจากโรงเรียน       เพียรไปข้างหน้า

ถึงสะพานปลา           ลานตามากมาย

มีรถรับส่ง                 เจาะจงไปขาย

ซื้อปลาเรียงราย         ส่งใต้ส่งเหนือ

อาหารทะเล               เร่ขายมากเหลือ

เอาไปจุนเจือ              ไม่เบื่อสักครา

สะพานปลานี้             มีความเป็นมา

ครั้งก่อนนั้นหนา        อยู่ใกล้ท่าเรือ

ครั้นเวลาผ่าน              เนิ่นนานยากเหลือ

ไม่พอจุนเจือ               เมื่อมาพร้อมหน้า

จึงสร้างแห่งใหม่        ไม่ไกลหรอกหนา

ทุกคนเรียกว่า             ทางมาวัดป้อม

เป็นแหล่งซื้อขาย        ขนถ่ายส่งมอบ

ประมูลของชอบ         ปูปลากุ้งหอย

เงินทองหมุนเวียน      หมั่นเพียรใช้สอย

ผู้คนไม่น้อย               พลอยได้สร้างงาน

กลางวันกลางคืน        ต้องตื่นประสาน

ไม่มีเกียจคร้าน          ทำงานหาเงิน

แวะทะเลไทย            ได้ไปเที่ยวเดิน

ของมากเหลือเกิน      เพลิดเพลินชื่นบาน

มีทั้งแพปลา              คูหาอาคาร

ส่งของประสาน        ผ่านเหนือออกใต้

อีกทั้งของแห้ง          ไม่แพงหาได้

พวกเราทั้งหลาย        ซื้อขายกันคล่อง

อาหารทะเล              ขาเกปูดอง

หนึ่งไม่มีสอง            ลองปลากุ้งหอย

ปลาทูมีขาย               ปลากรายเฝ้าคอย

จะละเม็ดปลาสร้อย   แผงลอยปลานิล

ทั้งปลากะพง             ยังคงโผผิน

อินทรีถวิล                 น่ากินปลาหมึก

เรื่องสะพานปลา        พาให้รู้สึก

ท้องถิ่นแน่นปึก         ศึกษาไม่สิ้น

ทั้งเป็นเรื่องราว          ของชาวทำกิน

สมุทรแดนดิน            ธารรินน้ำใจ

ผู้คนมีสุข                   ความทุกข์หายไป

หน้าตาแจ่มใส            จิตใจเบิกบาน

Advertisement