วิทยฐานะครูชำนาญการพิเศษ...ผ่านแล้วดีใจด้วยนะเพื่อน..เสียงเพื่อนที่หวังดีและปรารถนาดีต่อเราเปล่งวาจาออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจด้วยความบริสุทธิ์ใจที่แสดงความยินดีต่อเรา...เชื่อมั้ยว่าขณะเดียวกัน..เวลานั้น ขณะนั้นหลายสายตา..และหลายความรู้สึกที่แตกต่างมองเราด้วยความไม่สรรเสริญยินดี  แต่นั่นใช่ว่าเราจะสนใจในความรู้สึกของคนเหล่านั้น  เหตุการณ์เช่นนี้หามีแต่เฉพาะเราไม่  เชื่อเลยว่าอีกหลายคนหลายแห่งก็ต้องมีแบบนี้เช่นกัน.......

                          บางครั้งก็ทำให้ทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเป็นเพราะอะไรทำไม? ถึงมีได้และเสีย...ทั้งๆที่เป็นเรื่องที่ดีควรส่งเสริมและสนับสนุนกันจึงจะถูกต้อง รู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้มาง่ายนักตัวคนที่ได้ภูมิใจตัวเองมาก...แต่คนที่ยังไม่ได้กลับมองว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่ายินดี...ใช่! เข้าใจดีว่าหัวอกคนที่ยังไม่ผ่านเป็นเช่นไร...แต่ก็ไม่ควรแสดงออกในทางลบกับเพื่อนที่ผลงานผ่านการประเมินเช่นนั้น...เพราะทำให้มองในมุมกลับได้ว่าท่านมีจิตใจที่ยังไม่เปิดกว้าง ยังปิดตัวเองอยู่ แล้วอยากถามเหลือเกินว่าเมื่อไหร่ท่านจะเป็นผู้เจริญในสติปัญญาได้เล่า...ท่านควรจะแสดงความปิติยินดีด้วยความจริงใจกับเพื่อนที่ผ่านการประเมินแล้ว...จากนั้นท่านก็ขอคำแนะนำจากเขา  เชื่อเขา ปรึกษาเขา  จึงจะเป็นการกระทำที่ถูกต้อง...ของผู้ที่จะพัฒนาตนเองและจะเป็นผู้รู้ต่อไป

                           การเริ่มต้นทำผลงานวิชาการเพื่อขอตำแหน่งวิทยฐานะไม่ใช่เรื่องยาก  ขณะเดียวกันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก!!สิ่งแรกที่จะต้องทำครูต้องถามตัวครูเองก่อนว่า....ครูพร้อมที่จะส่งผลงานในรายวิชาใด...มีหลักฐานที่ปรากฏชัดเจนหรือไม่  นำเสนออ้างอิงได้มากน้อยเท่าใด...ครูจะให้ใครเป็นที่ปรึกษาตรวจดูผลงานครูขณะทำ...ครูอย่าปล่อยเขาทำให้ครูเด็ดขาด เรื่องนี้ขอย้ำมาก...ให้นึกเสมอว่าไม่มีใครรู้ข้อมูลเนื้อหาวิชาและรู้จักนักเรียนที่เราสอนดี  มากเท่าเราผู้สอนเอง...ครูต้องหมั่นติดตามตรวจงานของตัวเอง สิ่งใดที่ยังไม่ถูกต้องยังไม่ครบถ้วน  ครูต้องรีบทำให้ถูกต้องทันทีเช่น แผนการเรียนรู้ครูมีสอดแทรก หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงหรือไม่  ครูมีภูมิปัญญาท้องถิ่นสอดแทรกในแผนหรือไม่  ครูวัดจุดประสงค์ได้ครบถ้วนทุกด้านหรือไม่ ผลที่เกิดกับผู้เรียนลงสู่นักเรียนแค่ไหน เป็นเชิงประจักษ์หรือไม่   หลายอย่างที่ต้องละเอียดละออ ในผลงานครูเอง ตลอดจนการใช้ ICT ประกอบในการสอนหรือไม่ และอีกอย่างคือการพิมพ์งาน ครูอย่าเชื่อคนอื่นที่พิมพ์ให้ ครูต้องตรวจดูความถูกต้องของตัวหนังสือสะกดไวยกรณ์ถูกต้องหรือไม่  ที่สำคัญฉีกคำหรือไม่ เหล่านี้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการทำผลงานวิชาการทั้งนั้น

                              จากนั้นเมื่อครบถ้วนสมบูรณ์แบบพร้อมส่งงาน  ครูก็ต้องตรวจทานงานอีก จนกว่าว่าแน่ใจในความถูกต้องของผลงาน ไม่ใช่งานส้มตำ ไม่ใช่งานห่อหมก ลวกๆรีบๆ แล้วมาเสียดายทีหลังก็ไม่ใช่ เพราะฉะนั้นครูทุกท่านที่ผ่านผลงานแล้วจะทราบดีว่า ความพยายามแต่ละขั้นตอนของการทำผลงานก่อนนำเสนอ ต้องใช้ความมานะพยายามตั้งใจในการทำให้ถูกต้องเพียงใดท่านเหล่านั้นรู้ดี สมควรที่ท่านจะต้องภูมิใจตัวเอง และเพื่อนครูที่มีจิตสำนึกครูที่ดีแสดงความปิติยินดีด้วย เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง  ส่วนอีกประเภทในทางตรงข้ามจะไม่ขอพูดถึงหลายท่านรู้ดี แต่เชื่อเถอะว่า....ครูที่มีจิตใจงดงามนี่แหละ...สักวันหนึ่งเขาก็จะได้รับความภูมิใจนี้เช่นกัน ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเช่นกัน...เพราะเขาเป็นแก้วน้ำที่รอการเติมเต็มจากผู้รู้เสมอ...เขาก็ต้องมีการพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ......และเขาเป็นผู้ที่มีความพร้อมทั้งกาย และจิตใจที่จะประสบความสำเร็จ....นั่นเอง....!!!

                                                ครูรัชนี

                    ยินดีรับแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ที่ e-mail:ratchaneekuna@hotmail.com

Advertisement