Advertisement
ยาระงับสรรพทุกข์ ต้น ไม่รู้ ไม่ชี้ นี่เอาเปลือก ต้น ชั่งหัวมัน นั้นเลือก เอาแก่นแข็ง อย่างนั้นเอง เอาแต่ราก ฤทธิ์ม้นแรง ไม่มีกู ของกู แสวง เอาแต่ใบ ไม่น่าเอา ไม่นาเป็น เฟ้นเอาดอก ตายก่อนตาย เลือกออก ลูกใหญ่ๆ หกอย่างนี้ อย่างละชั่งตั้งเกณฑ์ไว้ ดับไม่เหลีอ สิ่งสุดท้าย ใช้เมล็ดมัน หนักหกชั่ง เท่ากับ ยาทั้งหลาย เคล้ากันไป เสกคาถา ที่อาถรรพ์ สพเพ ธรรมา นาลง อภินิเวสาย อัน เป็นธรรมชั้น หฤทัย ในพุทธนาม จัดลงหม้อ ใส่น้ำ พอท่วมยา เคี่ยวไฟกล้าเหลือได้หนึ่งในสาม หนึ่งช้อนชา สามเวลา พยายาม กินเพื่อความ หมดสรรพโรค เป็นโลกอุดร
ข้อคิดจากสวนโมกข์
(33.33%-3 ผู้โหวต)
เกี่ยวกับเรื่อง ข้อคิดจากสวนโมกข์
